ถึงหนาวเหน็บแค่ไหนไม่เคยหวั่น ขอเพียงตะแหง่วนั้นไม่ไปไหน อยู่เป็นเพื่อนักกลอนตลอดไป คอยประคองรุ้งให้ใต้เต้าเดิน บนเส้นทางยาไกลหลยหมื่นลี่ เต็มไปด้วยธุลีและขวากหนาม จะไม่ยอมย่อท้อเพื่อคนงาม จะฟันฝ่าขวากหนามเพื่อทรามวัย จะตั้งใจแต่งกลอนทีละก้าว เพื่อเทียบหญิงไร้เงาให้จงได้ ขอแต่เพียงให้น้องประคองไป ถึงช้าหน่อยไม่เป็นไรนะคนดี จะก้าวเดินต่อไปไม่ยั้งหยุด เพื่อพิสูจน์ความจริงในใจฉัน จะตั้งใจแต่งกลอนทุกคืนวัน ขอเพียงน้องพี่นั้นอย่าท้อใจ
2 พฤศจิกายน 2546 11:47 น. - comment id 178039
อิ อิ ...ไม่เป็นไรจ้ะสายรุ้ง...ตะแหง่วไม่ได้ไปไหนนะ ขอบคุณสายรุ้งที่เป็นห่วงจ้ะ.. กำลังใจของตะแหง่ว ส่งไปพร้อมกลอนบทนึงให้สายรุ้งแล้วนะ ตะแหง่วคิดว่าสายรุ้งคงสบายใจขึ้น เอ...หรือว่า จะขี้เกียจอ่านก็ไม่รู้ เพราะมันยาวมาก...คิดถึงนะ..
2 พฤศจิกายน 2546 22:21 น. - comment id 178202
สู้..สู้นะครับ น้องสายรุ้ง แวะมาทักทายนะครับ สบายดีนะครับ
2 พฤศจิกายน 2546 23:54 น. - comment id 178228
หากสายรุ้งคิดจะเทียบรุ่นพี่ อย่างหญิงไร้เงานี้คงเทียบได้ ตั้งแรกที่น้องเข้าสู่กลอนไทย เพราะพี่นี้จริงไซร้แต่งไม่เก่งเลย ***ไม่ต้องเทียบหรอกค่ะ เพราะจริง ๆ ผู้หญิงไร้เงาแต่งกลอนไม่เก่ง ฉะนั้นยกให้คุณชนะขาดลอยเลยนะค่ะ กลอนก็น่ารักมากเลยค่ะ อย่านี้น้องตะแหง่วไม่เป็นกำลังใจให้ไม่ได้แล้ว จริงไหมค่ะ อิ อิ***
3 พฤศจิกายน 2546 13:23 น. - comment id 178292
เธอคงเป็นนักวิ่งเจนสนาม เพียงทาบทามเรื่องราวเพื่อซาวเสียง ขอต้อนรับด้วยยินดีร่วมร้อยเรียง ฟังสิฟังสรรพสำเนียง..เพือนยินดี เอ้าเฮ ปรบมือต้อนรับหน่อย..คุณผู้หญิงไร้เงา เก่งอยู่แล้ว เจง ๆ