เรื่อยเฉื่อยฉิวระลิ่วลับ ลมโบกบัดชัดเชื้อวิเวกไหว ลมหนาวมาเยือกกายเย็นใจ ทอแสงใส่วารีแวววับตา ฝูงวิหกผกผินบินลิ่วลม สูงต่ำโผนลอยลิ่วเหนือเกศี หยอกล้อเย้าเล่าเลื่อนดั่งวจี ดั่งนทีสึขสันต์ดั่งเคยมา
2 พฤศจิกายน 2546 21:41 น. - comment id 178177
อยากจะบินตรงไปให้สุดโลก ทิ้งความโศกเสียใจไว้ข้างหลัง บินตรงไปข้างหน้าพะว้าพะวัง ออกกรงขังเคยอยู่ไม่ดูดี
2 พฤศจิกายน 2546 23:47 น. - comment id 178226
อยากจะบิน ให้ไกลถิ่น ที่อาศัย อยากจะบิน ไปพักใจ ให้ไกลหล้า อยากจะบิน ให้ไปถึง ซึ่งนภา อยากจะบิน เหมือนนกกา แต่ว่าบินได้เอย ***แวะมาทักทายค่ะ***
5 พฤศจิกายน 2546 22:36 น. - comment id 178944
บินไม่ได้ อยากบิน บินได้กลับไม่รู้สืก