ความห่วงหาอาทรริรอนสิทธิ์ ทำให้ฉันใกล้ชิดความหม่นหมอง เพราะมัวแต่ห่วงหาจึงเนืองนอง ด้วยเนตรสองข้างแก้มแรมปีเดือน ด้วยห่วงหาอาทรพาร้อนเศร้า มีความเหงาความปวดร้าวมาเป็นเพื่อน เพราะห่วงหาห่วงหวงล่วงปีเดือน ความทุกข์จึงมาเยือนเพื่อนชีวี ด้วยห่วงหาอาทรแน่นอนนัก ทำให้ใจที่พักรักตรงนี้ มีแต่ความเจ็บช้ำระกำชีวี มีแต่ความทุกข์ทวีนี้ในใจ
ผู้หญิงไร้เงา 2 พ.ย. 2546 02:11 น. - ID 40855 
1056
12
0
2 พฤศจิกายน 2546 02:53 น. - comment id 178010
เพราะห่วงหาพาใจให้หมองเศร้า โอ้ตัวเราห่วงหวงจึงหม่นหมอง เพราะห่วงหาจึงห่วงหวงจากใจปอง จึงต้องหมองจึงต้องหม่นเพราะห่วงใจ กลอนเศร้าจังเลย แวะเวียนมาเยี่ยมชมผลงานครับ
2 พฤศจิกายน 2546 07:57 น. - comment id 178016
หน้าส่วนตัว
เรน..อรุณสวัสดิ์คะ..พี่สาวที่น่ารัก...
..เพราะห่วงใย..ใครคนนั้น...
เพราะผูกพัน..ใครคนหนึ่ง...
..เพราะความรัก..ที่ลึกซึ้ง...
..แอบตราตรึง.. ห่วงหา..ทุกเวลา...
..ห่วงเค้า..มากมาย...
รอบกาย..มีแค่..ท้องฟ้า...
..งาน..คงมาก..เกิน..นักหนา..
เค้าบอกว่า.. วันจันทร์เจอกานน..อิอิอิ..
แบบ..กลอน..พาเรนไป..นะคะ...
..เรน..ขออนุญาตแจม...
บทกวี...ของพี่ตูน... เศร้าจัง...
..ยิ้มกับ..เรน..นะคะ..คนดี....
เรนดื่มนมอุ่นแป๊ป..
เดี๋ยวเรน..มาเล่นใหม่...
ไม่รู้ใคร... มาส่งเสียง..
เฮ้อ..อ..อ.. ก้อแค่.. แว๊ป..
2 พฤศจิกายน 2546 10:07 น. - comment id 178024
กลอนเศร้าจังนะคะวันนี้
2 พฤศจิกายน 2546 10:21 น. - comment id 178026
ความห่วงหาอาทรแน่นอนแท้ ถ้ามองแต่ส่วนแย่ก็คงได้ แล้วทำให้เราทั้งเศร้าใจ แล้วจะคิดไปทำไมไม่ควรเลย ความห่วงหาอาทรแน่นอนนัก ถ้ามองกลับเข้ามาจะพาให้ ค้นพลังทั้งหลายอยู่ภายใน ของคนเรานั้นให้ไหลออกมา จริงไม่จริงรองนิ่งและนั่งนึก รองนั่งตรึกตรองดูจะรู้ผล แล้วเราจะเข้าในกมล ผลของการห่วงก็ยังมี ขอตามชมคารมณ์ไปเลื่อย ๆ ถ้าหากเหนื่อยก็นอนข้างถนน จะขอเดินต่อไปแม้ทุกข์ทน บนถนนชีวิตที่ยาวไกล คงไม่ว่ากันนะขอเป็นคนหนึ่งที่จะมาให้กำลังกายต่อไปนะเพราะกำลังใจมีคนให้มากแล้ว
2 พฤศจิกายน 2546 12:18 น. - comment id 178049
...ความห่วงหาอาทรมากร่อนจิต ฉันจึงมีชีวิตที่ผิดแผลง ความอ่อนหล้าถาโถมโหมรุนแรง ความกล้าแกร่งแฝงซ่อนไม่ย้อนมา... อย่าไปยึดติดกับสิ่งที่คิดว่าจะไม่หวนคืน
2 พฤศจิกายน 2546 12:20 น. - comment id 178051
เพราะห่วงหาอาทรจึงนอนเศร้า คิดถึงพี่สาวไร้เงาเศร้าหนักหนา สบายดีหรือปล่าว..ใครเขาเป็นห่วงนา... หากอ่อนล้าน้องสาวจะมา..คอยห่วงใย... พี่หญิงคะ...กลอนเศร้าอีกแล้ว หวังว่าพี่หญิง คงไม่เศร้าด้วยนะคะ... คิดถึงค่ะ
2 พฤศจิกายน 2546 12:58 น. - comment id 178063
กลอนเศร้าจังนะคะ ... แต่ยังเพราะ เหมือนเหมือนเดิม ^_________________^
2 พฤศจิกายน 2546 13:34 น. - comment id 178067
ห่วงเพราะห่างอ้างว้างในทรวงอก ระทึกพรั่นหวั่นวิตกกลัวผิดหวัง ทุกข์เข้าถมทับใจแทบภินท์พัง ปลงเสียบ้างของนอกกายอย่าหมายครอง อิอิ สมบัติผลัดกันชม ไม่มีสิ่งใดเป็นของเราจีรัง
2 พฤศจิกายน 2546 14:03 น. - comment id 178072
เพราะห่วงหาพาฝันไปพานพบ กั้นทำนบกลบตะวันจันทร์ผันผ่าน ชั่วข้ามคืนสิ้นแสงดาราราน ฤดิกาลเห็นพ้องละมุนละไม เพราะห่วงหายอมเสี่ยงแม้ชีวิต ฝ่าฝืนผิดพฤติกรรมควรแก้ไข แม้ดาวเดือนเลื่อนผ่านทุกวันไป เหตุแห่งนัยกระทำเพราะรักเธอ เพราะห่วงหาอาวรณ์คิดถึงนัก กำลังรักมักลืมความพลั้งเผลอ เธอลาไกลแม้นชาตินี้มิอาจพบเจอ คำพร่ำเพ้อล้อยวนจากผองชน เพราะห่วงหาห่วงใยยามไกลจาก ต้องพลัดพรากอยากกอดเธอทุกแห่งหน คงเป็นฝันจันทร์สว่างได้ยิลยล อรุณฉงนมาฉุดรั้งตัวเธอใย เพราะห่วงหาคำมั่นสัญญารัก ใจจึงภักดิ์ปักแน่นในอุทัย เธอห่างร้างลาฉันอาลัย ชีวีไร้พันผูกจบนิรันดร์
2 พฤศจิกายน 2546 15:35 น. - comment id 178108
พี่มีห่วง บ่วงสวมแขน แทนมอบให้ มาสวมใส่ กำไล เอาไหมน้อง ไม่ฝังเพชร สแตนเหลด พิเศษลอง เป็นห่วงคล้อง ดวงจิต คิดถึงกัน
2 พฤศจิกายน 2546 19:36 น. - comment id 178145
..ดีใจที่ได้เจอกันอีกนะครับ กลอนยังไพเราะเหมือนเดิม ขอบคุณที่ทักทายนะครับ
2 พฤศจิกายน 2546 21:18 น. - comment id 178167
........แวะมาทักทายค่ะ....... กลอนยังเพระาเหมือนเดิมนะคะ =^______________^=
2 พฤศจิกายน 2546 21:37 น. - comment id 178173
มาให้กำลังใจครับ อย่ามัวแต่ห่วงหาอาทรคนอื่นจนลืมห่วงตัวเองเสียละ รักษาสุขภาพให้ดีแล้วกัน...แบบว่าเป็นห่วงหาอาทรเหมือนกันแหละ
2 พฤศจิกายน 2546 21:52 น. - comment id 178181
จะห่วงหาไปใยใครกันเล่า ตัวของเราใจของเราก็เฝ้าฝัน มองให้เห็นใจตัวเองก็แล้วกัน ว่าเรานั้นต้องการอะไร หรือใคร ใคร ความสุขก็ของเราครับ คิดถึงตัวเองสักนิด
2 พฤศจิกายน 2546 23:21 น. - comment id 178216
ถึง คุณhallelujah
เพราะห่วงหาจึงต้องครองความหมองหม่น
จึงต้องทุกข์ต้องทนปนหมองเศร้า
มีแต่ช้ำระกำจิตติดเป็นเงา
และอับเฉาเศร้าทรวงติดบ่วงใจ
***แต่งกลอนหวานมาหลายบทแล้วค่ะ เดี๋ยวคนอ่านจะเบื่อค่ะ เลยเปลี่ยนเป็นเศร้าค่ะ และขอบคุณมากค่ะสำหรับการแวะมาเป็นกำลังใจให้กัน***
ถึง คุณrain
เพราะห่วงใยในตัวเขา
เพราะเหงาจึงห่วงหา
เพราะคิดถึงตลอดเวลา
จึงทำให้ห่วงหาเกินกว่าใคร
***สวัสดีค่ะน้องเรน ขอบคุณนะค่ะสำหรับกลอนน่ารักที่นำมาฝากกันเป็นประจำเลย***
ถึง คุณรอยยิ้มจากดวงดาว
กลอนเศร้าก็แค่กลอน
แต่คนแต่งกลอนไม่มีความร้าวรอนมาให้เห็น
ยังเป็นสุขสดชื่นทุกเช้าเย็น
ไม่เหมือนเช่นดั่งกลอนตอนเศร้าใจ
***เศร้าแค่กลอนค่ะ ผู้หญิงไร้เงาสุขสดใสอยู่เสมอค่ะ***
ถึง คุณสายรุ้ง
ความห่วงหาอาทรแน่นอนแท้
ที่คุณคอยเหลียวแลให้แด่ฉัน
เป็นกำลังกายกำลังใจให้แก่กัน
ทำให้ฉันไม่เศร้าหมองครองฤทัย
จึงต้องขอขอบคุณคุณสายรุ้ง
ที่ให้กำลังใจมาเกื้อหนุนคุณและฉัน
จึงจะขอเป็นมิตรสนิทกัน
มีอะไรบอกฉันได้นะคุณ
เพราะยินดีจะช่วยเหลือและเกื้อหนุน
เพื่อให้คุณสุขสดใสได้เหมือนฉัน
และยินดีมากนักหากทุกวัน
คุณและฉันเป็นเพื่อนแท้แต่นี้ไป
***ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังกายและกำลังใจที่มอบให้มา จำได้ว่าเคยได้กำลังใจจากคุณมาหลายครั้งแล้ว เมื่อวันนี้นำกำลังกายมาให้อีก จึงรู้สึกอบอุ่นมากเลยค่ะ ถ้ายังไงมีอะไรให้ผู้หญิงไร้เงาช่วยก็ยินดีมากเลยนะค่ะ***
ถึง คุณหมึกมรกต
ความห่วงหาอาทรย้อนฤทัย
ทำให้ใจฉันนั้นเฝ้าโหยหา
ด้วยแต่ก่อนตอนรักมักนำพา
ความคิดถึงคนึงหามาสู่กัน
พอตอนจากตอนจบมิพบเห็น
จึงเหมือนเป็นสิ่งเพ้อถึงเธอนั้น
ทำให้ห่วงและหวงเป็นบ่วงมาลย์
ทำให้ใจต้องร้าวรานเพราะห่วงใย
***กลอนเศร้าคนยังไม่เศร้านะค่ะคุณหมึกมรกต แต่ก็ขอบคุณค่ะสำหรับคำแนะนำดีดีที่มอบให้มา***
ถึง คุณตะแหง่ว
สบายดีนะน้องตะหง่าวจ๋า
พี่นั้นหนายังเป็นสุขไม่ทุกข์เข็ญ
ซึ่งแต่ก่อนอาจมีบ้างอย่างควรเป็น
แต่ตอนนี้ทั้งเช้าเย็นเป็นสุขใจ
แต่ต้องขอขอบคุณน้องตะแหง่ว
ที่ห่วงใยพี่แน่แน่วไม่เปลี่ยนผัน
จึงอยากบอกหากน้องเศร้าเหงาชีวัน
ตัวพี่นั้นก็ห่วงใยในทุกเวลา
***สวัสดีค่ะน้องตะแหง่ว พี่สบายดีค่ะ และก็ไม่เศร้าอย่างกลอนอย่างที่น้องเข้าใจนะถูกแล้วค่ะ และคิดว่าน้องเองก็คงสบายดี คิดถึงและห่วงใยเสมอนะค่ะ***
ถึง คุณสีไม้ระบายฝัน
เศร้าแค่กลอนนะคนดี
ส่วนชีวิตนี้ไม่หมองเศร้า
ยังเป็นผู้หญิงไร้เงา
ที่ไม่เคยเหงาเศร้าในทุกวัน
***ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจที่มอบให้ เศร้าแค่กลอนนะค่ะ ผู้หญิงไร้เงาสุขสดใสดีค่ะ***
ถึง คุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์
อยากจะปลงแต่จงรักสลักมั่น
ทำให้ฉันห่วงหาพาเศร้าหมอง
ถึงจะคิดว่าไม่มีสิทธิ์จะหมายปอง
แต่ยังครองความห่วงหาพาเศร้าใจ
***ของนอกกายนะปลงได้ค่ะ แต่ถ้าคุณนอกใจนะ ปลงไม่ได้นะค่ะ อิ อิ***
ถึง คุณ|NdEpEndEnT
เพราะห่วงหาทุกเวลาพาใจเศร้า
มีเงียบเหงาแสนเหว่ว้าน้ำตาไหล
อยากจะคิดตัดอกและตัดใจ
แต่ก็ตัดเธอไม่ได้ในทุกวัน
คงเพราะฉันห่วงหาพาสับสน
จึงทำให้กมลมีเธอนั้น
จึงทำให้ครองจิตชิดนิรันดร์
ไม่อาจเปลี่ยนแปรผันนั้นเรื่อยไป
***กลอนน้องไพเราะมากเลยค่ะน้องจ๋า แต่วันนี้พี่ขออนุญาตตอบสั้นหน่อยนะค่ะ เพราะเพลียมากเลยค่ะ พึ่งจะกลับจากงานเลี้ยงงานแต่งงานนะค่ะ แต่โอกาสหน้าจะต่อกลอนยาวให้นะค่ะ และขอบคุณมากสำหรับกำลังใจที่ให้มาค่ะ***
ถึง คุณชัยชนะ
เมื่อพี่ชัยมีใจใฝ่คิดถึง
คอยคนึงในจิตคิดฝันหา
และขอมอบความห่วงใยให้น้องมา
ก็ยินดีรับไว้ในอุรานะพี่ชัย
***ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจที่มอบให้มาในทุกบทกลอน ขอบคุณจริง ๆ ค่ะ***
ถึง คุณผู้ชายคนเดิม
ดีใจเช่นกันคนดี
ที่ได้พบปะบทกวีของคุณ
และดีใจที่ได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่น
จากคุณและมิ่งมิตรทุกทุกคน
***ดีใจเช่นกันค่ะที่คุณแวะมาให้กำลังใจกัน ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจ***
ถึง คุณทะเลหวั่น
ขอบคุณค่ะคนดี
ที่แวะมาทักทายฉันนี้บ่อยครั้ง
จนทำให้ฉันคิดถึงคุณเช่นกัน
และยินดีจะไปทักทายคุณนั้นตลอดไป
***ขอบคุณค่ะสำหรับการแวะมาทักทายกัน และขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มอบให้มานะค่ะ***
ถึง คุณไม้เก็ด
ขอบคุณความห่วงหาอาทรที่มีให้
ขอบคุณความห่วงใยที่ให้ฉัน
เอาเป็นว่าจะดูแลสุขภาพในทุกวัน
เพื่อให้คุณและฉันนั้นได้สบายใจ
***ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจที่มอบให้ และจะพยายามรักษาสุขภาพตัวเองให้แข็งแรงสมบูรณ์นะค่ะ แต่ยังไงก็ขอให้คุณมีสุขภาพสมบูรณ์แข็งแรงเช่นกันค่ะ ห่วงใยเสมอนะค่ะ***
ถึง คุณ ketana
จะพยายามมองใจตนเพื่อค้นหา
ว่าเราหนาคิดถึงใครในใจฝัน
หรือมองตนให้เห็นเน้นสัมพันธ์
ว่าเรานั้นคิดอย่างไรในทุกเวลา
***ค่ะจะพยายามคิดถึงตัวเองให้มากขึ้นนะค่ะ ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจที่มอบให้มา***
2 พฤศจิกายน 2546 23:26 น. - comment id 178217
มีดวงใจหนึ่งดวงยังห่วงหา แม่กานดาคนนั้นที่ฉันฝัน จะอยู่ดีหรือมีไข้อย่างไรกัน อยากบอกฉันยังห่วงหวงแม่ดวงใจ เพราะห่วงหาอาทรนอนยังนึก ในส่วนลึกอยากถามใจห่วงกันไหม ยามค่ำคืนยืนมองฟ้าเห็นหน้าใคร เธอรู้ไหมฉันห่วงใครถ้ามิใช่เธอ.... สวัสดีครับ.........ห่างหายไปนาน...... อารมณ์ความห่วงหา อาจไม่เหมือนกันนะครับ.......
3 พฤศจิกายน 2546 00:20 น. - comment id 178237
ถึง คุณตะเกียงแก้ว
อยากจะบอกยังห่วงใยในเธอนั้น
ทุกวี่วันไม่เปลียนผันมั่นเสมอ
ยังมีจิตคิดห่วงและหวงเธอ
ด้วยหัวใจที่พร่ำเพ้อระเมอคอย
ก็ไม่ได้พบหน้ามานานเนิน
จึงทำให้ใจเธอเมินเดินล้าถอย
จึงตามติดคอยใกล้ชิดพินิจคอย
ด้วยดวงใจดวงน้อยน้อยคอยห่วงใย
***สวัสดีค่ะคุณตะเกียงแก้ว นานแล้วนะค่ะที่เราไม่ได้สานต่องานกลอนกันเลย แล้วพอมาก็เป็นช่วงผู้หญิงไร้เงาลงกลอนเศร้าพอดี จริง ๆ แล้วความห่วงใยของผู้หญิงไร้เงาคงอยู่ในอารมณ์แบบเดียวกับคุณมั้งค่ะ น่าจะใช่ และคิดว่าตอนนี้คุณตะเกียงจะสบายดีนะค่ะ ห่วงใยเสมอมาค่ะ**
4 พฤศจิกายน 2546 19:26 น. - comment id 178619
^J^ ............... *เราห่วงเขา เขาไม่ห่วง เราเลยหรือ หรือว่าถือ เป็นคนนอก ให้สงสัย เราห่วงเขา เขาไม่ห่วง ไม่อาลัย โอ้หัวใจ ปวดร้าว เศร้าวิญญา....ฯ
5 พฤศจิกายน 2546 15:27 น. - comment id 178795
ถึง คุณกฤษณะ
เราห่วงเขา เขาไปเฝ้า ห่วงคนอื่น
ทำให้ใจ สุดฝืน ยืนห่วงหา
เราห่วงเขา เขาไม่ห่วง จึงโศกกา
ด้วยเพราะห่วง มากมายหนา พาเศร้าใจ
***ขอบคุณค่ะที่แวะมาให้กำลังใจกัน***
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
