รักเร้น...แรมร้าง

มารแมงมุม

คืนนี้แรมเสี้ยวจันทร์ทาบอาบท้องฟ้า
แสงดาราก็เลือนเหมือนเหงาหงอย
โอ้อกเอ๋ยอกเราคนเฝ้าคอย
จะเศร้าสร้อยครวญหาอีกช้านาน
เหมือนจันทร์แจ่มรอตะวันเจ้าขวัญฟ้า
กระจ่างจ้านวลใยใสอ่อนหวาน
ต่างเวลาคล้อยเคลื่อนเลื่อนดวงมาลย์
จะผันผ่านพบไหมที่ใดกัน
ณ ยามเช้าดวงตะวันก็ผันส่อง
อณูท้องฟ้างามอร่ามฉัน
แสงเงินทองสาดระยับนับทิวาวัน
ก่อนจะผันตัวเร้นเน้นห่างไกล
ณ ราตรีจันทร์แจ่มแอร่มสวย
ก็รื่นรวยงามระยับกับฟ้าใส
ทอดตามองหาตะวันเจ้าขวัญใจ
ไปทางไหนนานแล้วหนอทรมาน
เหมือนรักเร้นหลบตัว..มัวซุกซ่อน
เหมือนคำอ้อนไร้ตอบรับกลับเมินผ่าน
เหมือนติดกับห่วงขวัญพันธนาการ
เหมือนแหลกลาญลงแล้วแก้วกระจาย				
comments powered by Disqus
  • ชัยชนะ

    1 พฤศจิกายน 2546 21:36 น. - comment id 177912

    แรมลาร้าง ห่างไกล ฤทัยเศร้า
    คนเคียงเจ้า คู่กรรม จำหลบหนี
    ไม่รู้เห็น ว่าเป็นตาย ร้ายหรือดี
    หวังชาตินี้ ชายที่หา กลับมาเรือน
    
    
    
    
    
  • หมึกมรกต

    1 พฤศจิกายน 2546 23:45 น. - comment id 177925

    จะมารักร้างไปทำไมเล่า
      ในเมื่อเจ้ามั่นใจในความสวย
      ก็เร็วรี่เร่งหามาอำนวย
      ใช้ความสวยออดอ้อนค้อนพองาม...
    
    อิ อิ อิ....
        สบายดีนะครับ คุณ มาร....
            คุณมารมีคาถาอาคมอะไรไหมครับ เพราะปกติเห็นมารในหนังจีนก็มีแต่เก่งๆคาถาอาคมกันทั้งน้านนนน.....เพื่อมีจะได้ศึกษาเล่าเรียนด้วยนะครับ อิ อิ อิ......
    
  • มารแมงมุมกำลังหัวฟู

    2 พฤศจิกายน 2546 00:26 น. - comment id 177937

    คุณชัยชนะ
    
    เพราะแสนงอนทระนงแกมหลงผิด
    พลาดไปนิดเขาร้างไกลใจเลยเศร้า
    ต้องแก้ไข..ต้องดัด..แกมขัดเกลา
    หวังเพียงเขาคืนเรือนมาเหมือนเดิม
    
    
    คุณหมึกมรกต
    
    มารแมงมุมแค่มารน้อย..ด้อยเดียงสา
    ฝึกมนตราไม่ถึงขั้น..ฝันสลาย
    ไม่อยากเป็น อาจารย์ งานท้าทาย
    เพียงแค่หมายท่องยุทธจักรเป็นนักกลอน
    ยังตามหาผู้กล้าท้าทายนัก
    อยากฝึกรัก..ให้เลื่องชื่อลือกระฉ่อน
    ทุกวันนี้ยังหนาว..ใจร้าวรอน
    ยังสัญจรเดียวดาย...ใคร..เมตตา
    อิอิ
    
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    2 พฤศจิกายน 2546 01:28 น. - comment id 177978

    เหมือนรักร้างแรมเลือนเหมือนเดือนดับ
    เหมือนรักกลับเปลี่ยนผันได้แค่ผ่าน
    เหมือนรักเห็นไม่สวยเด่นเช่นวันวาน
    เหมือนรักหวานกลายเป็นขมตรมอุรา
    
    ***กลอนไพเราะมากเลยค่ะ***
  • |NdEpEndEnT

    2 พฤศจิกายน 2546 15:27 น. - comment id 178104

    จันทร์ร้างดาวหนาวเหน็บยะเยือกฝัน
    อกประหวั่นขาดฅนเคียงระทมหมอง
    เหงาอุราลาลับมิสมปอง
    คือครรลองแรมร้างห่างคู่เชย
    
    |Ndepende
  • ฤกษ์ (ไม่ได้ล๊อกอิน)

    3 พฤศจิกายน 2546 13:53 น. - comment id 178300

    บัวกลางบึงผึ้งผ่านน้ำหวานหมด
    โศกกำศรดโรยแห้งคาแอ่งหนอง
    เหมือนรักเร้นสับสนคนไม่มอง
    ไอละอองจางหายในสายลม....
    
    ซ่อนเอาไว้ทำไมแล้วใครจะไปรู้ได้
    น่าเสียดายนัก อิอิ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน