ขอฝัน สีฟ้า...ที่อ่อนโยน... ..ขอคน...ที่เข้าใจ.... ยอมรับ..มีสิ่งซุกซ่อน..ภายใน... แต่จะ..ไม่หวั่นไหว..กล้า..ก้าวไป..พร้อม..ทำดี.. พ่อสอนว่า.... ให้..เรน.เป็น..สายน้ำเล็กๆ... ใสๆ... เซาะซึม... เข้าไป...ในสังคม..ที่สับสน... ..แก้ไข..บางคน... ให้พ้น... จาก..สิ่ง..ไม่ดี.. ก็.พ่อบอก..ว่า..เรนมี.... ฝันดีๆ....ทั้งหมด..ที่พ่อภูมิใจ... ..แค่..เรน..อยากบอกว่า... พ่อมีค่า...มากมายยิ่งใหญ่... ขอแค่.. ทุกคน..ได้เข้าใจ.. พ่อคุ้มภัย.. ให้เรน..ตลอดเวลา..
31 ตุลาคม 2546 16:26 น. - comment id 177548
โตะจายโหมะเลยยย นึกว่าเรนอยากเป็น ป้อจาย ฮี่ฮี่
31 ตุลาคม 2546 17:16 น. - comment id 177556
ไม่ผิดเลยค่ะ..เรนอยากเป็นผู้ชายจริงๆ.. ผู้ชาย..ที่เรนใกล้..แล้วอบอุ่น.. ..คือคนคุ้น..ที่เข้มแข็ง.... ..เป็นยิ่งกว่า..หินผา..แกร่ง.. ..ให้แรงศรัทธา... กล้าท้า... ..เรนอยากเป็น..เหมือนพ่อ... .แบบไม่ต้องง้อ.. ดินฟ้า... ..พ่อสอน..ให้มีกฏกติกา... เคารพ..ศรัทธา..ความดี... เรนอยากเป็น.อย่างพ่อ... ไม่ทุกข์ท้อ.. และไม่ถอยหนี... ..พ่อสอน..ให้รู้ค่า..ตนที่มี... ก้อบางที.นู๋เรน..ขี้กลัว...นะคะ.. . ..เรนไม่แน่ใจ.. ใคร..ล้อเล่น..เรนปล่าวค่ะ.. ..ก้อ..เรนรู้.... ลุงเวทย์...เกลียดเรน...ฮี่..ฮี่.. ..แบบ..เด็กดื้อ..ที่ผู้หญ่าย..ไม่ชอบฮี่ๆ...
31 ตุลาคม 2546 20:26 น. - comment id 177578
คือใครหนอรักเราเท่าชีวิต คอยพิชิตป้องภัยให้เหือดหาย ให้ชีพแกร่งแรงกล้ามาท้าทาย อุปสรรคมากมายในปฐพี... พี่ชายแวะมาเยี่ยมเด็กดื้อครับ อิ อิ...
31 ตุลาคม 2546 20:53 น. - comment id 177580
อาเรนคือ....ตัวแทนพ่อ...ขอเอ่ยอ้าง เหมือนทุกอย่าง...นิ่งใน...สายเลือดแน่ เรนสาวมั่น...ไม่ผันผวน...หรือปรวนแปร รู้จักแพ้.....แต่แพ้ใคร....ไม่ง่ายนัก ใจเข้มแข็ง...แต่มิใช่...แข็งกระด้าง แถมเธอช่าง...เจรจา...ปรัชญาหลัก ไม่อ่อนแอ...แต่อ่อนโยน...คนน่ารัก ขอหยุดพัก...ชมเธอ...เฮ้อ...กลัวลอย...!! :-)
31 ตุลาคม 2546 21:54 น. - comment id 177597
เปงเด็กน้อยน้อย ที่ลอยตามลม เปงเด็กขมขม ที่ชมชื่นใจ นิ อิอิ
31 ตุลาคม 2546 22:27 น. - comment id 177607
ฟังชื่อเรน เห็นไม่ใช่ สายน้ำน้อย เป็นน้ำปล่อย จากฟ้า เรียกว่าฝน ให้คนชื่น ชุ่มฉ่ำ ล้ำกมล เพียงความซน ลดซักนิด คิดว่างาม
31 ตุลาคม 2546 23:08 น. - comment id 177633
..อบอุ่นจังคับพี่เรน .. ^_^
1 พฤศจิกายน 2546 01:05 น. - comment id 177693
พ่อเป็นผู้มีพระคุณ และค้ำจุนลูกน้อยบ่อยเสมอ พ่อเป็นผู้ให้ที่เลิศเลอ และมีค่าเสมอในลูกยา ***กลอนบทนี้อบอุ่นจังเลยค่ะ***
1 พฤศจิกายน 2546 12:07 น. - comment id 177805
พี่เรน ... น่ารักที่สุดในโลกเล้ยย อิอิ .. ก็อย่างที่ พี่แพ็ค กะพี่ ตูน ว่า อ่าค่ะ อบอุ่น มาก นะคะ ...
1 พฤศจิกายน 2546 18:29 น. - comment id 177875
อบอุ่น อ่อนโยน ในดวงฤทัย สัมผัสได้ เรนทำให้รู้สึกค่ะ สวัสดียามเย็น...วาคิดถึงจังค่ะเรน
1 พฤศจิกายน 2546 19:46 น. - comment id 177884
..โห้ยย..วาอยู่กะเรน..จริงหรอคะ... เรน..คิดถึง..วาพราว... เหมือน..เรน..ได้สัมผัส...ความรู้สึก.. ของเพื่อน...นะคะ... บทกวี... ของวา... ทำให้เรน.. อยากได้.. ...สัมผัส...ภายในใจ.... แต่ เรน..เขียนไม่เป็น... นะคะ.. ..เรน..ขอบคุณ..วา..ที่ทำให้..เรนมียิ้ม..คืนนี้.. ***
1 พฤศจิกายน 2546 19:54 น. - comment id 177886
***พี่ดอยคะ... ..พ่อเป็น..ทุกอย่าง..ของเรน... ..ทุก..ความรู้สึก... ..อาจต่าง..มติ... แต่เรนรู้... พ่ออยู่กับเรน...ใกล้... พ่อให้ใคร..คนนั้น..ดูแล.... ..ทุกครั้ง.. ที่เรน..แย่.... .กระซิบของพ่อ...อย่าแพ้...นะ..เจ้าหญิง..... รัก..พ่อ..มากมาย... .เรน.ขอบคุณ.. นะคะ...
1 พฤศจิกายน 2546 20:11 น. - comment id 177889
อาเฮียค่ะ.... ..พ่อ..เข้มแข็ง...ที่สุด.. รักบริสุทธิ์....เหมือนครู..ที่รัก...ของอาเรน.. ..บางอย่าง..พ่อจะไม่เคร่ง... พ่อ..เน้น...เรื่องดีงาม.... พ่อบอกว่า... ..อย่ามีน้ำตา.. เมื่อต้องการ..คำถาม... พ่อสอนว่า.... ลูกต้องอ่อนหวาน... เป็นหญิงงาม.. ให้พ่อภูมิใจ... อาเรน..ขอบคุณ..ที่ให้... ฝันใสๆ.. ที่ตรงนี้... กับความรู้สึก..มากมายใจดี... ..ที่นี่...คือที่.. ของ..อาเรน..... ..ขอบคุณ..นะคะ... ..อยากเขียนบันทึก.. อยากระลึก.. ถึง...ความผูกพัน... เพื่อจุด..ประกาย.. ในวันสำคัญ.... เพื่อ..สู่ฝัน.. ให้พ่อ..ได้เห็น.... อยากบอกเล่า..ทุกอย่าง... ไม่อ้างว้าง... อย่างที่เป็น... แค่ละเลง.. บรรเลง..สิ่งที่มี ...ในใจ.. หิวว วว ว...แย้วว... แป๊ปเดี๋ยวว ว..นะคะ.. อิอิอิ..
1 พฤศจิกายน 2546 20:15 น. - comment id 177891
พี่ลม..เพื่อนที่แสนดี... ....พี่เรน..ขมมากหรอ..งัย..ฮึ!.. ..
1 พฤศจิกายน 2546 20:23 น. - comment id 177893
***แพ๊คค่ะ... ..พี่เรน..ขอบคุณนะ... ***พี่ชัยค่ะ.... เรน..ขอโทษ..... .บางอารมณ์..ตอนนั้น..กับความรู้สึก... ..แค่..อยาก..ได้ใกล้....คนใจดี.. ..เรน..ขอโทษ...จริงๆ... นะคะ.. ...เรน..จะแก้ไข.... ขอบคุณ.. กับความเมตตา..ที่ให้..เรน..
1 พฤศจิกายน 2546 20:52 น. - comment id 177898
พี่ตูนค่ะ.... ..คำสอน..ของพ่อ... เขียน..บันทึก..เก็บไว้ ... มีดอกไม้.หน้าปก.เรนปัก..เอง.. ..เก็บไว้..ข้างคอม..ดูเด่น... ไม่เว้น..ทุกคืน..เปิดอ่าน... ..หน้าปก..หุ้มความภูมิใจ... ภายใน.. มีรูป..เด็กหน้าหวาน.. ถ่ายภาพ.. เธอ..ยิ้มเบิกบาน.. ..ใครเปิดอ่าน..เด็กหน้าหวาน..โป้งทันที อิอิอิ.. ..เรน...ขอบคุณ..พี่ตูน..นะคะ...
1 พฤศจิกายน 2546 21:01 น. - comment id 177901
ทีมค่ะ... แอบรัก..ใครน๊า.. ..พี่เรนว่า.. คนนั้นใช่แน่ๆ... ..บอกก่อนน๊า..อย่าขี้แย.. ทีม..อย่าแพ้..ต้องแน่.. กว่าพี่เรนดิ!... ..กล้าๆ..น๊า... อย่าเหมือน.. พี่เรนร่า... ขอบคุณ..ทีมนะคะ.... ดูทีวี..อยู่ปล่าวค่ะเนี่ย!!...อิอิอิ.. .. .