ฉันรักเธอมากแค่ไหนใครๆก็รู้ แสนหดหู่เมื่อคิดไปให้โหยหา ฉันให้เธอทุกสิ่งแม้ชีวา แต่ที่ได้กลับคืนมาแม้แต่หมาก็ไม่มอง เธอหลอกฉันหลอกแล้วก็หลอกอีก เป็นสิบๆใจไม่จำยังโหยหา เจ็บทุกครั้งที่ในใจคิดขึ้นมา ทำไมหนาคนอย่างเธอถึงเซ่อสิ้นดี ฉันให้เธอให้ๆไม่เคยคิดแม้สักนิดก็ไม่เคยเผยปากว่า พวกเพื่อนพ้องของเธอก็เคยได้เจอมา แต่หมดค่าเมื่อเธอหา ว่าฉันนั้นมันไม่ดี.... คนอย่างเธออีกกี่ชาติถึงจะพบหรือประสพหญิงอย่างฉันนั้นไม่หวั่นผวา เพราะฉันรู้อยู่เต็มอกแน่นใจในอุรา ธรรมชาติสร้างเธอมาแบบบ้าๆบอๆ จะเป็นชายก็ไม่เป็นเช่นอย่างเขา แล้วทำเอาสาวๆเขาเฝ้าใฝ่หา แอบรักชายแอบรักหญิงกึ่งปู-ปาล โอ้อนิจาเธอจ๋าบ้าสิ้นดี........ฉันรักเธอๆก็รู้อยู่เต็มอก แล้วใยปกปิดใจให้ไข่วเขว หญิงหรือชายใจเธออย่าโลเล อย่าทำเขวสับสนวกวนจนอุรา ใจหนึ่งชายใจหนึ่งหญิงยิ่งยากนัก เลือกสักหลักปักสักที่ซิเธอจ๋า จะเอาหญิงจริงจังอย่าอังตา จะเอาชายก็ว่ามาอย่ารอรี ใช่เลือกสองทั้งชาย-หญิงอิงแนบข้าง แล้วทำอ้างว่าเธอนั้นเป็นชายชาติอาชาฯ อนิจาฉันนั้นรู้อยู่ผู้เดียว เธอชอบฉันชอบชายในหลายชาติ เป็นโอกาสให้เธอเลืกเผื่อผกผัน คนอย่างเธออีกกี่ชาติก็ไม่จะมีวัน ที่เธอนั้นจะได้ชมใครสมใจ....
31 ตุลาคม 2546 17:56 น. - comment id 177558
ทีหลังรู้สึกเจ็บบ้างนะ ( เจ็บเกินทน )
31 ตุลาคม 2546 18:04 น. - comment id 177559
เราอ่าน งงมากเลยคะ ไม่รู้ว่ากลอนหรือเรื่องสั้นคะ
1 พฤศจิกายน 2546 00:23 น. - comment id 177671
จะรักเธอไปสุดปลายฟ้า จะห่วงหาเธอตลอดไปชีวิตนี้ จะรักเธอจนฉันสิ้นลมมี จะรักเธอต่อแต่นี้จนวันตาย ***แวะมาทักทายค่ะ***
1 พฤศจิกายน 2546 08:26 น. - comment id 177745
เอ่อ.....เอ่อ....