เมื่อลมหนาวพัดมาพาใจเศร้า แสนปวดร้าวดวงจิตเมื่อคิดหา เขาจากเราไปแล้วโดยไม่ลา โอ้อนิจาใยมาทำให้ฉันนั้นได้ช้ำใจ เธอทำไมไม่บอกมาหลอกกัน อกฉันนั้นมันสับสนวกวนหาย ถามตัวเองทั้งหลับตื่นขืนใจกาย เธอจากไปแล้วทำไมไม่บอกกัน ลมหนาวมาครบอีกปีกฟ้ากว้าง แสนอ้างว้างมองทางไหนไม่เห็นหน้า ลมพัดมาต้องผิวกายใครไม่เห็นมี โอ้..ที่รักป่านฉะนี้จะรู้ไหมว่าฉันหนาว ทนรอเฝ้าเหลียวมองหาตาไม่เห็น เธอจากไปจากฉันแล้วชั่วยามเย็น...แทบจะไม่มีใครเป็นเช่นฉันเลย....อันความรักที่เธอให้ไม่แน่แท้.....แค่เพียงแต่ชั่วอารมณ์เพียงลมหวน ลมพัดมาคราใดใจรัญจวนชอบคอยหวนคิดถึงเธอเสมอมา นับแต่นี้ต่อไปใจฉันแข็ง...มันต้องแกร่งเพราะเพียงแต่แค่โหยหา ฉันสาปเธอตลอดไปทุกเวลาชาตินี้หนา....อย่าให้เธอได้เจอคนที่ดี.
เจ้าหญิงแห่งกาลเวลาฯ 31 ต.ค. 2546 06:48 น. - ID 40766 
730
1
0
1 พฤศจิกายน 2546 00:22 น. - comment id 177670
เมื่อลมหนาวพัดมาพาใจร้าว ให้อกเราแสนหนาวเศร้าเสมอ ด้วยคนรักห่างหายใจละเมอ คอยพร่ำเพ้อถึงเธออยู่ร่ำไป ***แวะมาทักทายค่ะ***
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
