หมอกโรยตัวยั่วเย้าเหมือนเฝ้าหยอก ลอยระลอกหลอกฉันหันเข้าหา แผ่คลุมทั่วมัวหม่นจนมึนชา แลเหลียวมาหาใครไม่เห็นมี มองออกไปไกลใกล้ให้เปล่าเปลี่ยว ยากลดเลี้ยวเที่ยวเพลินเดินทุกที่ ด้วยหมอกหนามามิดปิดทันที เหมือนอยู่นี่ไม่มีใครให้พูดกัน แล้วแสงแดดแผดรอนค่อยร้อนกล้า ไล่หมอกหนามาหายคลายหนาวสั่น มองทางไหนในพนาป่าพืชพรรณ เริ่มเขียวพลันทันตาชวนน่ามอง เหล่านกป่ามาร้องก้องภูเขา เสียงรบเร้าเอาใจให้เราจ้อง ต่างค้นหาปักษานกวิหคมอง ยืนยกกล้องส่องฝ่าคราหมอกจาง
29 ตุลาคม 2546 07:56 น. - comment id 177029
ความงดงาม ฟ้าบันดาล ประทานให้ งามวิไล ไพรพนา ทั่วป่าเขา ให้ชื่นบาน เบิกใจ ในยามเช้า เมืองไทยเรา เที่ยวท่อง ล่องสราญ
29 ตุลาคม 2546 10:36 น. - comment id 177052
อ่านบทกวีทำให้คิดถึง ยามเช้าในสายลมหนาว ที่เคยเขียนก่อนหน้านี้ ไพเราะมากครับ
29 ตุลาคม 2546 21:31 น. - comment id 177174
สายหมอกจางจากไปให้ไกลลับ เหลือเพียงจับภาพสวยด้วยสีใส เป็นภาพป่านกเขาลำเนาไพร ที่งามจับหัวใจคนได้ดู ***เป็นธรรมชาติที่น่าไปสัมผัสมากเลยค่ะ***
29 ตุลาคม 2546 23:21 น. - comment id 177254
สวยมากค่ะ คำบรรยายนะนกตะวันคะ ถ่ายรูปเก็บไว้แล้ว บรรยายสรรพคุณ นกไทยด้วยนะคะ ลง สเปซี่ ฯลฯ อยากอ่านรวมเล่มจัง