เมื่อฉันเลือกที่จะรักเธอ... ก้อคงต้องเตรียมใจไว้เสมอ...สำหรับความผิดหวัง เพราะเธอมักจะบอกเรื่องราวต่าง ๆ กับฉัน...โดยไม่ปิดบัง เรื่องราวของความหลัง...ปัญหาคาราคาซัง...ยังไม่จบลง... ๐๐๐ เมื่อฉันเลือกที่จะเดินในเส้นทาง... ฉันก้อคงต้องตั้งสติไว้บ้าง...ไม่ใช่รักอย่างลุ่มหลง ค่อย ๆ ก้าวเดินไปบนเส้นทางลดเลี้ยว...ที่ยังไม่มั่งคง บอกตรง ๆ ว่ากลัวเหลือเกิน...กลัวจะล้มลงกลางทาง... ๐๐๐ เมื่อฉันเลือกที่จะผูกพัน... ความรู้สึกระหว่างนั้น...อยากจะสะสาง เรื่องราวและปัญหา...ที่เธอยังไม่ได้ปล่อยวาง เรื่องราวของความบาดหมาง...เรื่องราวต่าง ๆ ของเธอ... ๐๐๐ ฉันจึงเลือกที่จะให้เวลา... เพราะเวลาจะช่วยแก้ไขปัญหา...ได้เสมอ บทบาทสำคัญบนเส้นทางสายใหม่กับหัวใจเบลอ ๆ.. ก้อคือ...เป็นกำลังใจในการแก้ไขเรื่องพลั้งเผลอ...ที่เธอก่อขึ้นมา ๐๐๐
27 ตุลาคม 2546 19:14 น. - comment id 176587
ฉันควรจะเลือกเธอดีหรือเปล่า เพราะกลัวกับเส้นทางที่ปวดร้าวและห่างเหิน กลัวกับปัญหาทุกๆอย่างที่จะต้องเผชิญ กลัวเดินกับเธอแล้วเธอจะหมางเมินจากกัน ++กลอนเพราะมากๆเลยค่ะ++
27 ตุลาคม 2546 22:10 น. - comment id 176635
เศร้าเนอะ แต่เพราะดี
27 ตุลาคม 2546 23:58 น. - comment id 176694
ฉันจะรอเธอแก้ปัญหาที่เคยก่อ ฉันจะรอเธอไม่ท้อไม่ถอยหนี ฉันจะรอเธอแก้ปัญหาที่เธอก่อที่เธอมี ฉันจะรอเธอคนนี้ตลอดไป ***เป็นกลอนที่แต่งได้ไพเราะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ผู้หญิงไร้เงาชอบกลอนบทนี้มากเลยค่ะ***
29 ตุลาคม 2546 18:19 น. - comment id 177111
เมื่อเธอเลือกที่จะรักฉัน... ก้อขอให้มีกันและกันเพียงเท่านั้น..อย่าหวั่นไหว อุปสรรครอบข้างที่เกิดขึ้น...ก็เพื่อทดสอบจิตใจ จุดหมายปลายทางที่หวังไว้...คงไม่ไกลเกินเอื้อมมือ
6 พฤศจิกายน 2546 22:57 น. - comment id 179200
บางทีก็ท้อแท้ บางทีก็หมดหวัง บางทีก็ชิงชัง บางทียังนั่งเศร้าซึม บางวันก็ยอมรับ บางครั้งก็ต้องขรึม บางครั้งต้องฉุดดึง อยากรู้ถึงภายในใจ ใจจริงคิดอะไรอยู่ ใจอยากรู้ต้องการแบบไหน เพราะที่มีให้หมดใจ ต้องจำใจต้องอดทน ความรักช่างแสนหวาน แต่ไม่นานช่างขื่นขม พอเริ่มรัก กลับอกตรม เจ็บระบมอยู่คนเดียว
16 กุมภาพันธ์ 2547 16:18 น. - comment id 217121
เมื่อฉันเลือกที่จะเจ็บปวด ความร้าวรวดข้างในใจต้องฟันฝ่า รู้ทั้งรู้...แต่ทำไมต้องทนเจ็บ..ต้องมาเสียเวลา คงเพราะความดีที่ทำมา..ยังไม่เพียงพอ ...เลยช้ำ....**