สองเส้นทาง เคยอยู่ คู่ขนาน มิแผ้วพาน ผ่านพบ บรรจบเสมอ สิ่งเคยฝัน นั้นเป็น เช่นละเมอ น้ำตาเอ่อ หลังริน เจียนสิ้นใจ ดั่งเวลา ไม่มีวัน จะหันกลับ สิ่งที่ลับ ลาจาก ยากเพียงไหน จะหวนคืน เคียงคู่ อยู่กันไป เพียงทำได้ ด้วยจากลา น้ำตานอง ไม่มีแล้ว ความฝัน ในวันเก่า ทิ้งความเศร้า ฝากไว้ ให้เราสอง มิอาจฝัน ครองคู่ อยู่เคียงครอง รักนี้ต้อง ลาไกล ไปจากกัน แล้วเวลา อันสดใส ได้มาถึง เป็นวันซึ่ง สองเรานี้ มิคาดฝัน เป็นลิขิต จากฟ้า หรือไรนั้น รักเราพลัน หวนคืน ได้ชื่นชม ทางขนาน ที่เคยเป็น เช่นเก่าก่อน เคยตัดรอน ความรัก จากสุขสม เคยให้สอง เรานั้น ฝันระทม เคยตรอมตรม แสนเศร้า ตราบเท่านาน ถึงวันนี้ มีแต่สุข ทุกข์จากหาย เคียงข้างกาย สองเรา เฝ้าประสาน ไร้ซึ่งทุกข์ ที่เป็น เช่นก่อนกาล ทุกข์วันวาร มิอาจกร่อน บั่นทอนใจ
30 กันยายน 2544 21:42 น. - comment id 13372
เพราะดีนะ ดีใจด้วยที่ตอนจบ มีความสุข^_^
1 ตุลาคม 2544 09:46 น. - comment id 13407
เพราะจังค่ะ...//.ส่วนใหญ่เวลาโคลอนนอนไม่หลับจะชอบแต่งกลอน..อิอิ..
1 ตุลาคม 2544 12:21 น. - comment id 13418
อื้อหือ...ซึ้งงงงงงงงงงง...// ถ้าไม่เห็นหน้าต้องนึกว่าหนุ่มน้อยหน้าใสนะเนี่ย...ตอนนี้ วนา ไม่เหงาแล้วช่ายมะ...ดีใจด้วยนะ...อ้อแล้วตกลงแต่งเมื่อวันที่ 27 ก.ย. 2544 เหรอ...ส่งของชำร่วยมาด้วยสิ...\O=O/
2 ตุลาคม 2544 05:04 น. - comment id 13429
ดีใจนะที่ได้อ่านกลอนของวนาอีก
2 ตุลาคม 2544 05:18 น. - comment id 13430
อิ อิ yayee แปลความหมายได้เจ๋งดี //วนาจ๋าไหนล่ะจ๊ะ ของชำร่วย///วนาเหมือนเสี้ยวเลย อ่านหนังสือไม่รู้เรื่องแล้วชอบนั่งแต่งกลอน ตอนนี้ปิดเทอมแล้วแต่งไม่ค่อยออกหรอก////ดีใจจังที่กลอนhappy ending ตอนต้นๆเสี้ยวแอบเศร้าเลยล่ะ
2 ตุลาคม 2544 08:45 น. - comment id 13446
จ๊ากกกก...... สื่อสารผืด...... แต่งกลอนจ้า ไม่ใช่แต่งงาน นะยาหยี, เสี้ยว........ขอบคุณทุกความเห็นครับ
2 ตุลาคม 2544 23:05 น. - comment id 13491
เราพึ่งเข้ามาดูยังไม่รู้จักทุกคน เเเต่กลอนที่ทุกคนเเต่งเพราะมาก
8 ตุลาคม 2544 12:38 น. - comment id 14076
ตามมาอ่าน กลอนพี่วนาอีกแล้วนะ ดีใจที่ตอนจบมีความสุขค่ะ ขอให้ความรักหวานชื่นตลอดไปอ้อ กลอนเพราะดีค่ะ