นั่งมึนซึมเดียวดายใกล้ฟ้าสาง แผ่วลมครางโพ้นฟ้ามาวู่หวิว ละอองฝนพร่างพรายใบไม้ปลิว ยอกสยิวเหน็บหนาวเจ็บร้าวใจ พินิจสารเรียงร้อยถ้อยทีถาม สร้างรักตามความฝันนั้นไฉน ให้แสดงทุกสิ่งความจริงใจ เพื่อจะให้สมเหตุเจตนา ฉันรักเธอเพราะรักจำหลักแน่น เท่าผืนแผ่นเขตดินสิ้นเขตฟ้า นับแต่คุ้นเคยกันเนิ่นนานมา เป็นเวลาประจวบสองขวบปี ความรู้สึกตรึกตรองได้มองเห็น ค่าเธอเด่นเลอลักษณ์ด้วยศักดิ์ศรี เป็นยอดหญิงเหนือชั้นวรรณกวี ร้อยวจีหลายหลากฝากโลกา ความอ่อนหวานซ่านล้ำกว่าน้ำผึ้ง ความลึกซึ้งมัดใจให้หวลหา เป็นความรักอัดอั้นตันอุรา มิรู้ว่าจะเป็นไปเช่นไร เธอสุดสูงดังดาวพราวแดนสรวง เธอคลัายดวงจันทราพรายฟ้าใส เกินอาจเอื้อมไขว่คว้ามาเคียงใจ แม้ว่าใคร่ว่ายฟ้าไปหาเธอ พบก็เพียงรำไรในความฝัน แต่อย่างไรใจฉันมั่นเสมอ สลักแน่นแก่นใจไว้เพียงเธอ หลงละเมอจนถึงนอนในฟอนไฟ ขอรักแต่คนดีชั่วชีวิต ขอเพียงสิทธิ์แค่ฉันได้ฝันไฝ่ ชั่วชาตินี้ไม่พบเห็นไม่เป็นไร เทอดดวงใจภักดีชั่วนิรันดร์.
พรระวี 24 ต.ค. 2546 21:56 น. - ID 40512 
1657
13
0
24 ตุลาคม 2546 22:12 น. - comment id 175919
อ่านบทกลอนรักหวานๆของพรระวีก็แอบที่จะอมยิ้มไม่ได้ แต่งกลอนได้เพราะดีนะครับ เอ้า..ปรบมือให้เลย แปะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แต่งกลอนเพราะๆให้เราอ่านเยอะๆนะครับ
24 ตุลาคม 2546 22:17 น. - comment id 175920
เขียนได้ดีมากครับ... ขอนับถือ.....
24 ตุลาคม 2546 22:26 น. - comment id 175927
ยามหลับฝันภวังค์ลึกสุดใจ ดื่มด่ำรสรักใคร่ฉ่ำหวาน ระลึกแห่งนิมิตซ่านตลอดกาล อาบวิญญาณอารมณ์จบนิรันดร์ |NdEpEndEnT
24 ตุลาคม 2546 22:29 น. - comment id 175932
หน้าส่วนตัว
..เรน..เป็นกำลังใจ..ให้นะคะ..
..บอกเธอ.ดิคะ....ว่า...
..ผมรักคุณ...
..
ก้อ..เรนเชื่อ...มหัศจรรย์..ในรัก...
..แค่บอก..เธอ... .
เรนว่า... ตอนนี้...เธอยิ้ม..แล้ววดิ..
เรน...อยากให้...โลกนี้..มีรัก..
..เต็มโลก....
24 ตุลาคม 2546 22:48 น. - comment id 175952
ฉันรักเธอคนดีชั่วชีวิต ที่ฉันยังมีสิทธิ์จะใฝ่ฝัน ฉันจะยังรักเธอเสมอชีวัน เพราะชั่วชีวิตฉันมั่นรักเธอ ***เป็นกลอนที่แต่งได้ไพเราะมากๆๆๆๆเลยค่ะ***
25 ตุลาคม 2546 01:31 น. - comment id 176045
มาอ่านกลอนตอนค่ำย้ำในถ้อย ที่เรียงร้อยตามจิตพินิจหวล ผ่านขอบฟ้าข้ามทะเลเห่ใคร่ครวญ เหมือนเชิญชวนแต่งต่ออย่าท้อใจ จันทร์ลอยเด่นเช่นสรวงบนห้วงสวรรค์ ฤๅมีอันโน้มองค์คงสงสัย ดาวระยิบระยับวาวพราวพิไล สุกไสวรอบร่างสว่างมณี ครั้นจะเอื้อมมือคว้ามิกล้านัก ด้วยจิตภักดิ์ศศิเพ็ญเช่นดวงนี้ เปรียบหญิงงามล้ำค่าเลอปฐพี ยากเกินที่คิดครองแสนหมองตรม สื่อสารนี้งดงามด้วยความรัก ให้ประจักษ์แม้วันอันขื่นขม ร้อยดวงใจที่เจ็บเหน็บระบม เพียงเพื่อสมค่าถามตอบตามจริง
25 ตุลาคม 2546 21:08 น. - comment id 176225
ชอบจัง โดยเฉพาะท่อนนี้ ...แม้ว่าใคร่ว่ายฟ้าไปหาเธอ : )
25 ตุลาคม 2546 21:12 น. - comment id 176227
ขออีกนิด ขนาด ปล. ยังยาวขนาดนี้ ตัวจม.จะขนาดไหนนะ : P
25 ตุลาคม 2546 21:45 น. - comment id 176242
น้อมรับน้ำใจ- 1.ท่านหมึก มรกต 2.น้องต่องต้อง ขอชมเชยที่พัฒนาฝีมือมาอยู่ในชั้นแนวหน้าแล้ว 3.ท่าน IndEpEndEnt ขอบคุณที่มีน้ำใจให้กัน 4.น้องเรน น้องน้อยๆจากแผ่นดินเหนือ 5.ท่านผู้หญิงไร้เงา เมตตาให้กำลังใจกันเสมอ 6.ท่านมหามิตรอัลมิตรา ขอบคุณที่รดน้ำพรวนดินให้อารมย์กวีฟื้นฟู หลังจากแห้งเฉาไปเสียนาน 7.ท่านละอองน้ำมิตรเก่าที่หยิบยื่นน้ำใจให้แก่กันมานาน
26 ตุลาคม 2546 14:00 น. - comment id 176351
ได้อ่านกลอนนี้รู้สึกดีมากคะ
27 ตุลาคม 2546 16:53 น. - comment id 176559
หวานและเพราะมาก ๆ ค่ะ
28 ตุลาคม 2546 16:36 น. - comment id 176815
ดีใจนะที่พรระวีกลับมาเป็นคนเดิทแล้ว กลับมาเขียนงานดีดีได้อย่งเดิมแล้ว และกลอนก็ยังหวานและไพเราะเช่นเดิม และหวังว่า ป.ล.ฉันรักเธอ นี้ คนที่พรระวีเขียนให้คงจะได้รู้นะ แล้วมาเขียนกลอนเพราะๆให้อฟัง ไห้ดู ได้ชม อีกนะจะรอ ปล. ดีใจด้วยกับบ้านหลังใหม่นะ แทนเสี่ยวฟ้าใส
29 ตุลาคม 2546 23:05 น. - comment id 177245
ขอบคุณ -ท่านตุ๊กตา ที่กรุณาให้กำลังใจในงานเขียน -ท่านข้าวปล้อง เพื่อนเก่าประจำไทยโพ -ท่านไอดาโฮ เพื่อนคนเดิมความตั้งใจไม่เคยเปลี่ยน
5 พฤศจิกายน 2546 13:51 น. - comment id 178784
อาจจะมาช้าไป เนื่องด้วยภารกิจมากมายค่ะ แต่มีความตั้งใจที่จะมาทักทาย คุณพรระวี ได้อ่านบทกลอนแล้ว ไพเราะมาก อบอุ่นและหวานซึ้ง ประทับใจจัง ( ขนาดแค่อ่านนะคะเนี่ย ) ราชิกา หายไปนาน มาพร้อมกำลังใจที่มอบให้ ยังเป็นห่วงนะคะ สุขภาพดีขึ้นมั้ย ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ
18 พฤศจิกายน 2546 10:03 น. - comment id 182640
ขอบคุณท่านราชิกา เพื่อนเก่า ยังระลึกถึงเสมอ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
