อย่าร้องไห้อีกเลยนะคนดี ค่ำคืนนี้ฉันรู้สึกเหนื่อยเกินไปก็เท่านั้น วันเวลาที่ล่วงเลยผ่านไป แต่ละวัน มีแต่ทำให้ตัวฉันและเธอเจ็บปวดใจ ฉันรู้ว่า...เธอรักและหวังดี อยากมองเห็นฉันเข้มแข็งไม่หวั่นไหว แต่ฉันเองที่อ่อนแอ เหนื่อยล้ามากเกินไป จนไม่อาจฝืนทนไหวกับทุกสิ่งที่รุ้มเร้า...ทำร้ายกัน อย่าห่วงเลย... ...ฉันก็แค่นอนหลับและพักผ่อน ในหน้าร้อนที่คราวนี้ไม่มีเธอ มีเพียงฉัน นับจากนี้ฉันจะอยู่เคียงคู่ฟ้าอิงแอบชิดตะวัน ใต้ผืนดินที่กลบฝังร่างกายอันไร้วิญญา จากนี้ไป อยากให้เธอยิ้มให้ฉันอีกสักครั้ง เพียงเท่านั้นครั้งสุดท้าย - - จะได้ไหม ระบายยิ้มอีกสักครั้งเพื่อให้ฉันอบอุ่นในหัวใจ ว่าอย่างน้อยก็มีรักตามติดใจของฉันมา ขอบคุณเธอมากนะ และลาก่อน อย่าอาทรกับความรักของฉัน อย่าห่วงหา จากนี้ไปฉันเป็นเพียงแค่อดีต ภาพลวงตา เป็นช่วงนึงของเวลาที่ขาดหาย - - ไปจากเธอชั่วนิรันดร์
22 ตุลาคม 2546 21:14 น. - comment id 175457
..เหมือนกับการปล่อยวาง ให้ความรักหยุดอยู่ชั่วขณะ เพื่อจะล้าง..ลบ...และลืม ร่องรอยของความบอบช้ำ.. เพียงแต่เวลาที่ต้องใช้ในการดังกล่าว อาจนานซะจน เราเองก็ตอบไม่ได้ว่า เมื่อไหร่ การปล่อยวางและหลบพักครั้งนี้ จะพร้อมและมีการเริ่มต้นที่ดีครั้งใหม่..เสียที เป็นกำลังใจให้ครับ ขอบคุณที่ทักทายกันเสมอนะ
22 ตุลาคม 2546 22:02 น. - comment id 175473
เธอที่รัก ไม่จากลี้ หนีไปไหน ขอเคียงกาย คู่น้อง ตระกองหา ใต้ตักพี่ คนดีพัก ผ่อนกายา ตื่นขึ้นมา ฝันร้าย สลายไป ประสบการณ์ทำให้คนเราเข้มแข็ง แกร่งขึ้นครับ อย่างอมืองอเท้ารอรับความพ่าย ขอให้หลับฝันในสิ่งที่สดใสนะครับ
22 ตุลาคม 2546 22:54 น. - comment id 175489
ลืมเรื่องร้ายๆที่คอยทำลายหัวใจ ลืมมันไปลืมให้หมดลืมทุกอย่าง ตัดให้ขาดแค่สายใยบางๆ หาหนทางใหม่ที่สดใสกว่า...ทางนั้น ขอให้เข้มแข้ง เร็วๆนะคะ
23 ตุลาคม 2546 00:19 น. - comment id 175511
อ่านเเล้วเศร้านะครับ............คนเราเมื่อจากกันช่ายว่าจะตัดสัมพันธืซะที่ไหน.................ลองเปนเพื่อนกันสิครับ.................จะได้อะไรดีดีอีกหลายอย่าง
23 ตุลาคม 2546 02:37 น. - comment id 175634
***จะไม่มีคำร่ำลา...ระหว่างเรา **** ฉันอาจไม่ใช่คนแรกที่จะก้าวเข้ามา ในยามที่น้ำตาของเธอ...เอ่อล้น ยามที่รอบกาย มีแต่ความโหดร้าย..มืดมน ฉันขอเป็นคนสุดท้าย...ที่จะจากลา เธอเห็นดวงดาวบนท้องฟ้านั่นใหม ในคืนที่เมฆหมอกกำจายเกลื่อนฟ้า เธออาจมองไม่เห็นแสงวับวาวพราวตา หากแต่ความจริงดาวไม่เคยลาฟ้าแม้สักคืน ตราบที่ดวงดาวยังอยู่บนนั้น หัวใจฉัน จะไม่มีวันเป็นอื่น มองอยู่ห่าง ห่าง...ท่ามกลางความเปลี่ยนผันวันคืน ทั้งในยามที่เธอหลับและตื่น...ทั้งยามที่น้ำตารื้น..เอ่อตา เพื่อนรัก...ฉันยังอยู่ที่เก่า... ท่ามกลางโลกที่อาจเงียบเหงา อ่อนล้า ฉันจะไม่จากไปไหน...จะไม่ลบเลือนสัญญา จะอยู่ในความรักที่ถูกส่งกลับมา...จากใจเธอ โลกนี้มันแปลกนะเล่ วันนี้เจทท์เข้ามาที่นี่ และได้อ่านกลอนบทนี้ ก่อนที่จะเข้าไปเช็คเมล์ เจทท์กำลังเขียนกลอนบทนี้ไปด้วย ในขณะที่เปิดฮอทเมล์ แล้วรู้ไม๊ว่า วันนี้เจทท์ได้พบกับอะไร.... เจทท์ได้รับจดหมายจากเพื่อนรักของเจทท์ (คนแถวๆนี้แหล่ะ) ถ้าเล่รู้ว่าเขาเป็นใคร บอกเขาด้วยนะว่า เจทท์ดีใจ และอยากมอบ กลอนบทนี้ให้เขา แทนความรู้สึกดีๆ ที่เรามีระหว่างกัน ในฐานะที่ ใจเราตรงกันซะไม่มี :) นี่ไง ยิ้มสวย ๆ ที่เล่ชอบ
23 ตุลาคม 2546 19:30 น. - comment id 175695
..เศร้าจังคะ..ข้าวปล้อง... ..เรน..แวะมา..ทักทาย..นะคะ...
25 ตุลาคม 2546 01:39 น. - comment id 176050
อย่าห่วงฉันเลยคนดี ในเมื่อเธอนี้ต้องไปมีชีวิตใหม่ อยู่กับเขาขอให้เธอสุขหฤทัย และมีความสดใสตลอดไปก็เพียงพอ ส่วนตัวฉันจะเป็นอย่างไรไม่ต้องสน ฉันจะหมองหรือจะหม่นไม่ทนขอ ให้เธอนั้นอยู่กับฉันเหมือนเดิมต่อ แต่จะขอให้เธอไปไวไวคนดี ***เศร้าจังเลยค่ะ แต่กลอนคุณไพเราะดีนะค่ะ***