๏ครั้งคลามาปะหน้า......................ณ.สยาม เศรษฐกิจเหตุกลตาม....................บีบให้ ยิ่งใหญ่ใหญ่มีนาม.........................ขจายแบ่ง เล็กยิ่งเล็กสิคนไซร้........................ใช่แสร้งสัตว์อื่น๚ะ๛
22 ตุลาคม 2546 07:49 น. - comment id 175313
เห็นสายน้ำเจ้าพระยายามราตรีพาใจพุดนี้คิดถึงสายน้ำใจน้ำริมเรือนไทยมากกว่า .. ช่างโอเปคโอเปคเหอะ
22 ตุลาคม 2546 08:18 น. - comment id 175323
กำลังมองเห็นพัฒนาการ การเขียนโคลงของพี่น้ำครับ บทนี้พิสูจน์ทฤษฎี ที่ว่า ความพยายามอยู่ที่ไหนความสำเร็จอยู่ที่นั้น เขียนบ่อยๆ ก็จะดีเองครับ งานงามๆ ของผู้ฉมังโคลงมีเยอะในนี้ งามๆ ทั้งนั้นครับ
22 ตุลาคม 2546 17:49 น. - comment id 175408
ช่วยแปลไทยเป็นไทยให้ฟังได้ไหมเอ่ย .........................^-^.......................... ..............................................
22 ตุลาคม 2546 20:14 น. - comment id 175444
มาเป็นกำลังใจให้เด้อ...อิอิอิ...
23 ตุลาคม 2546 01:37 น. - comment id 175632
คือความค่าว่าเหล่าสัตว์เศรษฐกิจ ประชุมพิจ..ารณาค่าสิ่งของ ในเมืองนั่นเมืองนี้เอามากอง รวมกันแล้วขอพวกผองจงแบ่งกัน ช่วยกันซื้อช่วยกันผลิตช่วยกันใช้ ให้เงินไหลในเอเชียช่วยคนฉัน ช่วยกันเถิดจะประเสริฐเช่นรำพัน เกิดเป็นคนต้องช่วยกัน....เรียกว่าคน
26 ตุลาคม 2546 23:43 น. - comment id 176488
คิดถึง ติดต่อกลับด่วน มีfaxอีกแล้วจ้า