ถึงเวลาที่ต้องเอ่ยคำลา ถึงเวลาน้ำตาต้องรินไหล อยู่กันมานานเกินกว่าจะตัดใจ เส้นสายใยมิตรภาพยังคงมี ด้วยเวลาพาเรามาพบกัน ความผูกพันถักทอขึ้นตรงนี้ รั้วแดงขาวอัสสัมชัญเพื่อนคนดี วีรกรรมที่เคยมียังซึ้งใจ ด้วยเวลาพลัดพรากพาเราจาก ให้เราจากกันไป...ที่ไหน ต่างคนก็ต่างรู้อยู่แก่ใจ ว่าต้องไปด้วยความจำเป็น ขอให้เวลาพัดมาพาเราพบ ให้มาจบด้วยความหวังอย่างที่เห็น ให้พวกเราอยู่พร้อมหน้าอย่างที่เป็น เพราะเราเป็นเพื่อนกันนิรันดร์กาล