รู้เมื่อสาย

เพียงสายลมพัด

ยามเขารักไม่คิดจัก  จะมองเห็น
ยามเมื่อเห็น  เขามองตา  พาหนีหัน
แต่พอห่าง  หน้ากันไป  ไม่กี่วัน
เขาคนนั้น ไปที่ไหน ใครบอกที
มาวันนี้  เขาหายไป ไม่เห็นหน้า
รู้สึกเหมือน  ตัวคนเดียว พาเปลี่ยวเหงา
เหลือแค่ผ้า  ซับน้ำตา เป็นเพื่อนเรา
มองหาเขา ก็เมื่อสาย  เกินเปลี่ยนแปลง				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน