นั่งเหม่อมอง นาฬิกา ที่ฝาห้อง เหง่งหง่างร้อง บอกโมงยาม ตามลานหมุน ความซื่อตรง คงอยู่ เหมือนรู้คุณ ไม่เคยวุ่น บิดเบือนไป เหมือนใจคน นาฬิกา มีชีวิต คิดเหมือนฉัน ในหนึ่งวัน หมุนเดินไป ไม่สับสน แต่ไม่เหมือน ฉันมีจิต วิญญาณดล จึงวกวน วุ่นวายใจ ไม่สร่างซา หากชีวิต ทุกชีวิต รู้คิดอ่าน วันคืนผ่าน ซื่อตรงไป ไม่มุสา เดินชีวิต ไม่ผิดเข็ม นาฬิกา ชั่วชีวา คงสุขสันต์ นิรันดร
20 ตุลาคม 2546 14:12 น. - comment id 175176
ที่บ้านพุดพัดชามีนาฬิกานกจริงมาไกวกิ่งจำปีปลุกตรงเวลามากค่ะ ถ่านไม่ยอมหมด..หรืออ่อนแรง เพราะมีตัวตายตัวแทนตลอด หากตราบใดยังมีต้นไม้และที่ในหัวใจเรารับฟัง ยามอรุณ.. ด้วยรัก
20 ตุลาคม 2546 21:15 น. - comment id 175189
@@นาฬิกาซือตรงหมุนคงที่ ไม่เคยมีแวะเวียนแอบเปลียนผัน ภูเขาสูงไม่หายหนีทุกวีวัน ยืนตระหง่านเช่นนั้นนิรันดร์กาล @@แต่ใจคนเปลี่ยนไปไม่เคยหยุด เกินเยื้อยุดคุณธรรมนำพื้นฐาน ไม่ซื่อตรงคงมั่นทุกวันวาร เวลาผ่านสับสนคนหนอคน@@..??