@...ฝากกลอนใหม่จากใจไว้หน้านี้ ด้วยจิตใจล้วนไม่มีที่จะพึ่ง อเน็จอนาถใจจิตคิดรำพึง แล้วนึกถึงคำคนเคยสนใจ @...ในบางวันบางเวลาแสนท้อแท้ คิดถึงพ่อคิดถึงแม่ช่วยไม่ได้ คิดถึงคนรอบข้างอ้างว้างใจ ยิ่งฟังเพลงเศร้าแล้วไซร้อยากตายพลัน @..ฟังเพลงหวานอ้อยศร้อยเศร้า ยิ่งปวดร้าวคราวใจเหน็บเจ็บใจฉัน ลีโอพุฒ ขอแค่ใครสักคน...บ่นรำพัน สำนึกฉันไม่มีใครให้สักคน @..ในความทุกข์รุกร้าวคราวเจ็บสุด ไม่มีใครจะมาฉุดจากร่วงหล่น นั่งเจ็บจำเช็ดน้ำตาประสาจน เกิดเป็นคน...ตายก็ตาย...เสียดายทำไม ???? ทิกิ ในวันที่ปวดร้าว..และอ้างว้างสุดชีวิต
18 ตุลาคม 2546 20:35 น. - comment id 174893
ขอแชทหน่อยจ้า เข้ามาหาที่Talay นะจะรอ
18 ตุลาคม 2546 20:56 น. - comment id 174894
จ้ะเพื่อน
18 ตุลาคม 2546 21:20 น. - comment id 174896
..แบบ..เรน..มาอยู่เป็นเพื่อน.. ได้ปล่าวคะ... ..เคย..เห็นเพื่อน..ร้องไห้.. แล้วเรนไม่รู้..ทำงัย... ...ร้องไห้.. กับเพื่อน ..อะดิ.... ...
18 ตุลาคม 2546 21:30 น. - comment id 174901
ตกลงจาขอรึม่ายขอ มาอยู่เป็นเพื่อนละกัน เผื่อไม่ต้องการก็ไล่ อิอิ
18 ตุลาคม 2546 21:31 น. - comment id 174902
ขอบใจน้องเรนมากค่ะ น้ำตาซึมซึม
18 ตุลาคม 2546 21:32 น. - comment id 174903
ไม่ขอหรอค่ะ แต่วินด์เซ้นท์น่ารักมากเลยนะ ไม่ไล่หรอกค่ะ
18 ตุลาคม 2546 21:48 น. - comment id 174905
กาลเวลา ความอดกลั้น จะเป็นผู้รักษาแผลใจได้ดีที่สุด
18 ตุลาคม 2546 21:53 น. - comment id 174906
-ขอบคุณค่ะ พรระวี
18 ตุลาคม 2546 22:00 น. - comment id 174909
หวาดดีครับเจ๊ ... ผมเปิดเวปไม่ได้เลยหลายวันแหละ ต้องมาอาศัยเล่นคอมบ้านเพื่อน อิอิ ***** เป็นกำลังใจให้นะขอรับเจ๊ ... สู้ๆๆๆ
18 ตุลาคม 2546 22:14 น. - comment id 174917
เหมือนกันค่ะ ต้องมาอยู่ร้านเน็ตค่ะ ขอบคุณคนวิเศษของพี่ทิกิค่ะ
18 ตุลาคม 2546 23:11 น. - comment id 174934
แม้ไม่ขอใครสักคนในหนนี้ แต่ยังมีใครหลายคนมาค้นหา ไม่สบายอย่างไรรีบบอกมา จะดูแลรักษาให้หายดี อยู่ตรงนี้ที่ตรงหน้าอย่าตัดรอน พร้อมจะเอื้ออาทรไม่หน่ายหนี ส่งพลังมาคุ้มครองคนแสนดี คือ..ทิกิ..คนนี้หายเศร้าเอย ....เพี้ยง! ..ค่ะ..
18 ตุลาคม 2546 23:17 น. - comment id 174939
ขอบคุณเป็นที่สุดในน้ำใจใสซึ้งของพี่แก้วค่ะ เป็นเวลาที่ไร้สมรรถนะที่สุดในชีวิตค่ะ
18 ตุลาคม 2546 23:28 น. - comment id 174947
Apec in Bangkok in the Cool Quiet Moment of its surrounding :) I wrote down what ever it was but today it caused me bitterness between the line. cause its filled with tears and lies like the fires that haunted me
18 ตุลาคม 2546 23:39 น. - comment id 174949
วันที่ฝนพร่างพรูกรูเกรียวสาย สัมผัสกายสะท้อนใจให้อ้างว้าง ฟ้ามืดดำคล้ำหวนลมครวญคราง เหมือนทุกอย่างพังภินท์เกือบสิ้นใจ ไม่มีใคร...ไม่เป็นไร...ให้เวลา ฝนบนฟ้า..พายุแฝง...แรงเท่าไหน มีกำหนด..หมดฤทธิ์...ทุกทิศไป รวบรวมใจ..ให้อดทน..บนเวลา ลมหายใจยังมีอยู่คู่ชีวิต ยังมีสิทธิ์ชนะภัยในโลกหล้า บางครั้งอาจรวดร้าวทรมา แต่คือชัยในชีวาที่ฝ่าพ้น อากาศใกล้หนาวแล้ว..ยิ้มสวยๆนะคะ อย่าลืมดูแลสุขภาพด้วย
18 ตุลาคม 2546 23:43 น. - comment id 174951
@@ในวันที่แสนเหงาและเศร้าโศก อัดอั้นอกน้ำตามาซึมไหล ความรูสึกละห้อยคิดน้อยใจ ใครหนอใครทำเขาให้เศร้าตรม @@ใช้เสียงเพลงเป็นเพื่อนคอยเตือนติด ปล่อยความคิดล้มลุกคราทุกข์ถม คิดมากยิ่งหมองหม่นทนระทม อย่ายอมก้มจมเหงาให้เฉาทรวง@@..??
19 ตุลาคม 2546 01:41 น. - comment id 174959
วันที่เหงา ~ เหว่ว้า... หรือแม้แต่วันที่เศร้าโศกาจนน้ำตาซึมไหล อย่าหลงลืมว่ายังมีมิตรในที่แห่งนี้อีกตั้งมากมาย และดินสอกับสมุดคู่ใจ ที่พร้อมจะให้ระบายความในเป็น .. บทกวี.. - - อย่าเศร้านานนะคะ คุณป้า คนเราเศร้าได้ทุกข์ได้ แต่ต้องลุกได้เช่นกัน ใช่มั้ยคะ :) - - เป็นห่วงค่ะ หมิงมาอยู่เป็นเพื่อนคุณป้า .. เอ้ย มิกล้า ๆ มาอยู่เป็นหลานแล้วกันนะคะ เอิ๊กๆๆ
19 ตุลาคม 2546 08:41 น. - comment id 174968
ดอกพิกุลละมุมกับยามเช้า คิดถึงเจ้ายามเหงาได้คบหา กุหลาบขาวแย้บบานในอุรา เจราจากับเจ้าดอกหอมเอย เอาอาหารเช้ามาเสริฟ น้ำส้มอีกแก้วใหญ่ กินแล้วมาเอ็กเซอร์ไซร์ เต้นแลบไงให้ชื่นบาน อิอิยิ้มยัง
19 ตุลาคม 2546 15:01 น. - comment id 174990
เชื่อว่าคุรจะผ่านพ้นความรู้สึกนี้ไปได้ในสักวันนึง
19 ตุลาคม 2546 16:35 น. - comment id 175008
ขอแค่ใคร สักคน สนใจเรา เกิดเรื่องเศร้า คนสนมา หาคนใช่ ที่เราคิด คำนึงถึง อย่างซึ้งใจ ขอเพิ่มไป อีกสักคน สนไหมเธอ ก็หาเพิ่มอีกเผื่อจะตรงเป้าบ้างครับ ขอสวัสดีครับพี่ทิกกิ ผมพึ่งเข้ามาขอบอกแค่ว่าสบายดีครับ
19 ตุลาคม 2546 20:15 น. - comment id 175046
รู้ไหม ลูกเป็ดก็ปวดร้าวและอ้างว้างลึกๆในใจอ่ะนะ รู้สึกไม่ดีเลย ที่คุณ ทิกิ ก็ทุกข์เหมือนๆกัน ยิ้มไว้นะ อย่างน้อย ก็ยังมีหมื่นวันพรุ่งนี้ ที่กำลังรอเราอยู่ หุหุ
19 ตุลาคม 2546 23:07 น. - comment id 175118
แม้วันใดหัวใจเธอพ่าย จะพ่ายแพ้ไปกับเธอ และถ้ามีวันใดน้ำตาเธอเอ่อ จะร้องไห้ไปด้วยกัน ..
21 ตุลาคม 2546 01:21 น. - comment id 175206
`ขอบคุณทุกน้ำใจค่ะ
21 ตุลาคม 2546 07:40 น. - comment id 175216
ในวันที่ หันไปหนใด ดูช่าง...หมดหวัง คนที่คิดว่าจะช่วย ก็เหมือนซ้ำเติม แล้วเรา จะทำฉันใด หนอ