@จมแทรกแตกใบเหนือธานี ยืนพื้นปฐพีแผ่กิ่งก้าน มีชีวิตอยู่มานานแสนนาน ด้วยรากฐานยึดไว้ไม่คลายคอน ยามเอนอ่อนแตกกิ่งพริ้วปลิวไหว ด้วยแรงไขวของสายลมอ่อน มองใบไหวหวั่นใจคิดสะท้อน โอ้งามงอนตอนนี้เป็นเช่นไร ด้วยแมกไม้ตอนนี้ใจอ่อนไหว ไม่เหมือนไม้ยืนต้นทนทานได้ ดั่งนกเอยนกยูงต้นสูงใหญ่ แผ่กิ่งก้านแตกใบไปทั่วธรณี ผลิดอกออกพริ้งเป็นสีแดงฉาน อีกไม่นานจะแดงร่าสง่าศรี เปรียบประดุจรวงรองผ่องทวี เฉดสีแผ่ร้อนถอนวิญญา@