ยิ้มเหงาเหงาเศร้าซ่อนสะท้อนลึก ค่อนคืนดึกเหน็บหนาวร้าวทรวงหม่น ร้างแสงเดือนเยือนตาฟ้าเบื้องบน คิดถึงใครบางคน...สู้ทนรอ ดาว จะรู้หรือไม่ใครห่วงหา ดาวจะมาปลอบใจบ้างไหมหนอ คอยเสียจนอ่อนล้าน้ำตาคลอ จวนจะท้ออ่อนแอยอมแพ้เธอ สารภาพจากจิตว่าคิดถึง เพียงครั้งหนึ่งห่างไกลใจพลอยเหม่อ ทิ้งเพียงภาพต่างหน้ามิมาเจอ ได้แต่เพ้อครวญคร่ำช้ำในทรวง โอ้ดึกดื่นคืนนี้ไร้สีแสง ไยฟ้าแกล้งซ่อนดาวจากราวสรวง เมฆหมอกหม่นบังพรางน้ำค้างลวง หลงในห้วงมายาที่ฟ้าทำ มิสงสารหรือไรใจเจ้าเอ๋ย กรุ่นไอรักล่วงเลยเคยหวานฉ่ำ ผ้าเช็ดหน้าหอมซึ้งตรึงความจำ รินถ้อยคำฝากไว้แทนไมตรี แล้วจะหลับอย่างไรในคืนเศร้า เมื่อความเหงาเยี่ยมเยือนเป็นเพื่อนพี่ กอดหมอนข้างเดียวดายหน่ายฤดี บทเพลงฝันคืนนี้...ไม่มีดาว
11 ตุลาคม 2546 22:50 น. - comment id 173805
แล้วจะหลับอย่างไรในคืนนี้ คงต้องฝืนฤดีให้หลับใหล เพราะไม่มีเขาอยู่เคียงคู่ใจ ทำให้ต้องหลับใหลใจเดียวดาย ***เป็นกลอนที่ไพเราะมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ***
12 ตุลาคม 2546 02:41 น. - comment id 173861
...ภาพก็สวยกลอนก็เพราะ ...แวะมาให้กำลังใจครับ
13 ตุลาคม 2546 03:32 น. - comment id 174053
บทกลอนเพราะมากค่ะ