เธอเป็นใครผู้ใดกันฉันอยากทัก หากรู้จักมักคุ้นคงอุ่นแน่ ดวงตางามยามจ้องคอยมองแล ผิวขาวแท้แม่คุณละมุนจัง เรือนผมยาวสาวไปไม่ถึงบ่า เธอประหม่าคราเพลินเดินยืนนั่ง อยากยินเสียงสำเนียงเธอเผลอรอฟัง ฉันยังนั่งตั้งหน้าท่าร้อนรน ครั้นจะตามถามไถ่ใคร่สมัคร ขอรู้จักทักกันนั้นสักหน เผื่อคราวหน้าถ้าเจอได้เปรอปรน คงสุขท้นล้นใจไม่ลืมเลือน เธอคนนั้นพลันเดินเพลินหนีหาย ฝันสลายคล้ายเธอพบเจอเพื่อน แต่ภาพเธอที่เจอนั้นมันย้ำเตือน ยากลบเลือนเตือนใจใคร่ทักเธอ