แค่ปลอบใจไปวันวัน

พรระวี

แม้ปีเดือนเคลื่อนคล้อยลอยลับแล้ว
    ยังมีแววความหวังบ้างไหมหนอ
เมื่อคราครั้งสองเรายังเคล้าคลอ
แนบพนอทอดใจให้แก่กัน
รอยรื่นรมย์สมใจที่ได้ผ่าน
สุดวาบหวานดังห้วงสรวงสวรรค์
แต่เป็นเพราะอุปสรรคหนักอนันต์
สายสัมพันธ์เลือนสลายกับสายลม
เที่ยวร่อนเร่เซซ้ำตามกรรมซัด
กายวิบัติกลั้นสะอื้นแสนขื่นขม
ไม่อาจเงยหน้ารับกับสังคม
สู้ทนก้มทอดตารื้นกับผืนดิน
เธอเป็นเช่นรุ้งรวงทาบห้วงหาว
ดังแสงดาวประดับจิตเป็นนิจสิน
ดังสายลมวสันต์อันรวยริน
ดังมวลกลิ่นพรรณผกามาเลียโลม
แม้แสนรักหนักหน่วงสุดทรวงเสียว
แต่ห่อเหี่ยวเพราะกายามาเสียโฉม
ทั้งความรักความหวังมาพังโครม
คงประโลมปลอบใจไปวันวัน.				
comments powered by Disqus
  • พรระวี

    6 ตุลาคม 2546 21:41 น. - comment id 172685

    เรื้อเวทีไปนาน ขอประทานอภัย
  • ผู้หญิงไร้เงา

    6 ตุลาคม 2546 23:32 น. - comment id 172747

    แม้ปีเดือนเคลื่อนคล้อยลอยลับแล้ว
    แต่พี่แก้วไม่จากพรากไปไหน
    แม้ปีเดือนเลือนลับไม่ดับไป
    เหมือนดั่งฉันนั้นคงไว้ในใจเธอ
    
    ***แต่งได้ดีมากเลยค่ะ***
  • อัลมิตรา

    6 ตุลาคม 2546 23:36 น. - comment id 172751

    :)
    
    แม้รูปลักษณ์อัปยศหมดรูปสวย
    แต่ร่ำรวยไมตรีที่มองเห็น
    เพียงกายามิใช่ในประเด็น
    สิ่งที่เร้นคือหัวใจ..หมายงดงาม
    
    
  • พรระวี

    7 ตุลาคม 2546 00:39 น. - comment id 172759

    ขอบพระคุณ
    1.ท่านผู้หญิงไร้เงา มิตรเก่าผู้แสนดี
    2.ท่านอัลมิตรา มหามิตรตลอดกาล
  • ละอองน้ำ

    7 ตุลาคม 2546 10:39 น. - comment id 172814

    :  ) 
    
  • ราชิกา

    7 ตุลาคม 2546 19:45 น. - comment id 172922

    อย่าท้อแท้หมดอาลัยในชีวิต
    ยังมีมิตรมากมายคลายโศกศัลย์
    ...ความจริงใจ...นั้นมีไว้ให้แก่กัน
    ใช่รูปพรรณภายนอกสิ่งหลอกลวง....ฯ
    
    ดีใจที่คุณ..พรระวี...กลับมาอีกครั้งค่ะ...ขอเป็นกำลังใจให้คุณนะคะ...ทุกอย่างสำคัญ..ที่ใจค่ะ..หาใช่ร่างกายไม่....ขอให้มีพลังใจต่อไปนะคะ....
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน