ไม่มีใครนั่งข้างๆ

น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม

ไม่มีใครนั่งข้างๆ
ทำไมมันรู้สึกอ้างว้างอย่างนี้
ถอนหายใจเป็นครั้งที่เท่าไหร่ แต่ทำไม่มันไม่หายเหงาซะที
ต้องรออีกนานไหมนี่จนกว่าเธอคนดีจะกลับมา
นั่งถอนหายใจเป็นครั้งที่ร้อย
เจ็บปวดเหลือเกินกันการรอคอยที่ไร้ค่า
ทรมานเหลือเกิน กับการที่เขาเดินจากไปอย่างที่ไม่คิดจะกลับมา
อ้างว้างทุกเวลา ที่ตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าไม่มีเขาอยู่ข้างกาย				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    5 ตุลาคม 2546 23:05 น. - comment id 172438

    นั่งอยู่คนเดียวลำพัง
    ข้างกายฉันนั้นมีความว่างเปล่า
    ไม่เคยมีใครเข้าใจมานั่งข้างเรา
    จึงมีความว่างเปล่าอยู่เฝ้าหัวใจ
    
    ***มาอยู่เป็นเพื่อนนะค่ะ***

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน