เพราะห่างเหิน เนิ่นนาน พาลแหนงหนาย เปล่าห่างหาย ใจคิดถึง คำนึงหา ยังไม่ลืม คำมั่น ย้ำสัญญา จะกลับมา ร่วมร้อย ถักถ้อยคำ เพราะเรียนหนัก เพื่อนรุม งานสุมหัว กว่าปลีกตัว ถึงบ้าน ก็พาลค่ำ หลากรายงาน อาจารย์สั่ง ต้องนั่งทำ คือเรื่องช้ำ จำใจเจ็บ จากเว็ปกลอน ปิดภาคเรียน เวียนมา ถึงครานี้ แสนยินดี ที่จะย้ำ คำออดอ้อน คิดถึงกัน หรือไม่ ใคร่อาวรณ์ เปล่าหลอกหลอน ป้อนคำหวาน หว่านผู้ใด ถ้าจดจำ กันอยู่ดี มิตีจาก แวะมาฝาก ชื่อสักครั้ง รังเกียจไหม ลูกเป็ดตัว น้อยน้อย พลอยชื่นใจ มิตรภาพ ตราบฟ้าไกล ไม่ลืมกัน
2 ตุลาคม 2546 21:37 น. - comment id 171658
เพียงหวัง.......ใจเข้าแทรก แฝงแอบ.......กลางใจนั้น เพ้อฝัน..........ถึงทุกวัน สิ้นหวัง...........ก็ยินดี ขอเพียง.........ใจเธอคิด เฝ้าฝัน............อย่าหน่ายหนี คิดถึง.............สักนาที เพียงนี้............ก็สุขใจ
2 ตุลาคม 2546 21:48 น. - comment id 171665
ขอบคุณค่ะ คุณอัลมิตรา น่ารักจังค่ะ พิมพ์ปลื้ม
2 ตุลาคม 2546 22:19 น. - comment id 171681
ชื่อลูกเป็ด ขี้เหร่ แต่น่ารัก มาทายทัก แต่งกลอน ตอนมาใหม่ ยังคำนึง คิดถึงอยู่ มิรู้วาย มีบุญคุณ นั้นไซร้ ชัยไม่ลืม ช่วงปิดเทอมก็แวะมาบ่อย ๆ ซิครับ เดี๋ยวเพื่อน ๆ คนอื่นเขาลืม แต่พี่ไม่เคยลืม จำได้ดีจ้า เพราะพี่เข้ามาครั้งแรกก็ได้รับการทักทายจากน้องพิม
2 ตุลาคม 2546 22:26 น. - comment id 171684
ซาบซึ้งสุดๆค่ะพี่ชัยชนะ น้ำลาย เอ้ย น้ำตาไหล
2 ตุลาคม 2546 23:43 น. - comment id 171712
ไม่ลืม ไม่ลืม ไม่ลื๊ม ไม่ลื๊ม ไม่ลืม ไม่ลืม ม่ายยยย ลืม ล ล ล ล ล ล ล ล.. ลืม ไม่ลืมสัญญาที่เคย.. (จำเนื้อม่ะด้ายย) ปิดเทอมนี้ พักซะบ้าง นะเพ่เป็ด เรื่องร้อยเอ็ด ปัญหาเคล็ด กำจัดหาย หายจายเข้า - ออกสูด เพื่อผ่อนคลาย เปนเครื่องหมาย ทำห้ายกาย เพิ่มแรงเร็ว อย่ากังวล อย่าเครียด อย่าฝืนทำ ให้จิตช้ำ ใจชอก เหมือนลงเหว ไม่ลืมหรอก มีพี่เป็ด ต้องมีเปลว -ไฟร้อนแรง เป็ดสุกเร็ว ฮ่า . .(น้ำลายเซาะ) เป็นย่าง !! - - เปนกลอนที่เฉิ่มมากเลยอ่า แบบว่าแต่งถูกฉันทลักษณ์ไม่ได้แต่งนาน หุหุ (ที่ผ่านมา มั่วแต่งกลอนแบบอื่นนานแหน่ะน้า) ม่ายลืมหรอก ว่ามีอารายอาหารอร่อยๆให้ทานเฉมออออออ ^^~
2 ตุลาคม 2546 23:46 น. - comment id 171715
แง ผิดอีกแล้ว ขอแก้เปนเป็ดย่างตอนจบคร่ะ Y_Y
3 ตุลาคม 2546 02:04 น. - comment id 171731
ไม่ลืมหรอกน่า อิอิ .... ไงมาแต่งกลอนบ่อยๆนะขอรับลูกเป็ด
3 ตุลาคม 2546 09:02 น. - comment id 171754
ไม่ลืมค่ะ ไม่มีทางลืมแน่นอนๆๆๆๆคนสำคัญ ลูกเป็ดขี้เหร่ สุดยอดคนเก่งๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ฟ้าสวยขอคาระวะค่ะ ขอมอบรอยยิ้มของฟ้าสวยนะคะ :)
3 ตุลาคม 2546 12:49 น. - comment id 171781
ยินดีที่กลับมาร่วมสานภาษากลอน ไม่เคยลืมจ้าาาา
3 ตุลาคม 2546 12:58 น. - comment id 171784
ไม่ลืมเช่นกันคร๊าบ.. คิดถึงๆๆ...หายไปนานเลยนะ ^_^
3 ตุลาคม 2546 18:04 น. - comment id 171833
แม้จะหายไปนาน..แต่พี่ก็ยังคิดถึงน้องนะคะ.. เฝ้ารอการกลับมา...ทุกคืนวัน...
3 ตุลาคม 2546 19:51 น. - comment id 171854
..โห้ยย..พิมคะ.. จำเรน ได้ปล่าวร่า.. .ตอนนี้ ..เรนคิดถึงน๊า... ..เรน..กลับมา ..เจอพิม..แบบยิ้ม..ชอบจายย.. ..คิดถึง..พิมนะ...
3 ตุลาคม 2546 22:11 น. - comment id 171890
น้องพิมพ์ จำได้ซิ
4 ตุลาคม 2546 01:22 น. - comment id 171973
คิดถึงแสนคิดถึงคนึงหา คิดถึงคนไกลตาที่ลิบหา คิดถึงกลัวเธอจะไม่สบาย คิดถึงการห่างหายของตัวเธอ ***คิดถึงน้องลูกเป็ดขี้เหร่มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ สอบเสร็จแล้วใช่ไหมค่ะ แหมใครจะลืมคนน่ารักอย่างน้องได้ลงคอจริงไหมจ๊ะ***
4 ตุลาคม 2546 11:16 น. - comment id 172061
ทำไมจะจำไม่ได้ล่ะครับ.... คิดถึงจึงมาหา...
5 ตุลาคม 2546 22:08 น. - comment id 172396
น้ำตาท่วมบ้านเลยอ่าค่ะ ซาบซึ้งจริงๆนะ ทุกคนเลย ไม่นึกว่าจะจำกันได้ขนาดนี้ ร๊ากกส์ ทุกคนที่สุดเลยค่ะ จะพยายามแวะมาบ่อยๆเลยนะ ขอบคุณที่ยังจำกันได้ค่ะ พิมพ์ยังจำทุกคนได้เหมือนกัน นี่เป็นเพราะเสร็จธุระแล้วก็รีบแวะมาที่นี่เลยนะเนี่ย ซึ้งค่า ซึ้ง