ตะวันโผล่ขึ้นกลางขอบฟ้า นกบินร่าเริงเล่นเช้าสดใส ฉันนั่งเฝ้ามองอยู่ห่างไกล เธอเมือ่ไหร่จะมาหาฉันเสียที เสียงนกร้องเพรียงพร้องดัง จิ๊บๆ ฉันกระพริบตานิด น้ำตาไหล เมื่อไหร่เธอจะมารับฉันกลับไป คำสัญญาที่ให้ไว้ คงไม่เลือนลาง ฟ้าไร้เมฆมีแต่แสงแดดส่องจ้า ส่องแสงมาบาดสายตาที่อ่อนไหว เธอจ๋าเธฮรีบมาหาฉันเร็วไวๆ ฉันมั่นใจว่าเธอนั้นจะกลับมา นกรีบโผบินผ่านข้ามขอบฟ้า แข่งกับเวลาที่ผ่านพ้นไปไหนๆ ต่างกับเธอไม่มาหาด้วยความห่วงใย ทิ้งฉันไว้โดดเดี่ยวตามลำพัง ช่วงเย็นตะวันตกลับขอบฟ้า ฉันอ่อนล่าเหนื่อยแรงใจไปหนักหนา ฉันนั่งเหม่อมองเพ้อรอเธอมา เธอจ๋า เธอจ๋ารีบกลับมา...ฉันยังรอเธอ...
30 กันยายน 2546 14:23 น. - comment id 170981
อืม : )
30 กันยายน 2546 14:58 น. - comment id 170985
น่ารักนะคะกับตะวันฉาย พริ้งพรายค่ำเช้าเราได้เห็น แต่เมฆฝนคลุ้มคลั่งกระทั่งเย็น คงได้เป็นแค่ฝนพราวในคราวนี้
30 กันยายน 2546 15:47 น. - comment id 171002
ขอบพระคุณทุกคนมากนะคะ ขอบคุณละอองน้ำมากกกกนะคะ ขอบคุณtikiมากค่ะ
30 กันยายน 2546 17:21 น. - comment id 171018
การรอคอยที่ยาวนาน คือตลอดกาลของชีวิตที่เฝ้าหา การเดินทางแห่งรักที่ปลายฟ้า และการกลับมาของใครบางคน เธอที่ฉันรอ วันนี้ฉันยังไม่ท้อที่จะรอเธออยู่อย่างนี้ ไม่ว่าจะเนิ่นนานอีกกี่เดือนกี่ปี รู้ไว้ว่าคนรอคนนี้...ไม่หยุดรักเธอ แวะมาทักทายและให้กำลังจ๊ะฟ้าสวย ขอให้ใครคนนั้นกลับมาไว ๆๆๆๆนะ
30 กันยายน 2546 23:04 น. - comment id 171097
ฉันรอเธอกลับมาหา มาตามสัญญานะรู้ไหม แล้วฉันต้องรอถึงเมื่อไหร่ เธอนั้นจะกลับมาหาสักที **มารอเป็นเพื่อนนะค่ะ จะได้ไม่เหงา กลอนน่ารักดีค่ะ***
1 ตุลาคม 2546 16:20 น. - comment id 171269
เมื่อยามเหงาใจลอยเหมือนปล่อยเกาะ เที่ยวลัดเลาะหาทางกลับก็ไม่ได้ อารมณ์เหงาเหมือนน้ำล้อมอยู่รอบกาย ต้องปล่อยใจล่องลอยค่อยเรียกคืน.. ไม่มีใครห้ามความคิดได้นอกจากตัวเราเอง