๏ กลิ่นกรุ่นละมุนฝน............และระคนธุลีดิน เพรียกแผ่วพระพายยิล...........อุระสิ้นระทมตรอม แว่วเสียงวสันต์พรำ................สิกระหน่ำและขับกล่อม ดุจเพลงระบำพร้อม...............จิตย่อมระเริงตาม ๚ ๏ ฟ้าฝนกมลชื่น...................ชระมื่นประพันธ์ความ ร่ายฉันท์กวีงาม....................ดุจร่ำระบือไป หวังเพียงนิพนธ์นี้.................ดรุณีสิเข้าใจ ร่วมภักดิ์สมัครใน-................รติใกล้นิรันดร์กาล ๚ ๏ ขับกล่อมถนอมนวล...........สุรสรวลสนุกนาน ยินฝนและยลกานท์..............อุระซ่านภิรมย์จริง อิงแอบและแนบเนื้อ..............มิจะเบื่อสิอ้างอิง ดอกไม้ไสวกิ่ง.......................ผิว์กระดิ่งระงมดัง ๚ ๏ แล้วพร่ำวจีอ้อน..................ขณะตอนพิรุณยัง แซกเสียงกวีดัง......................สติตั้งกระจ่างใจ เอื้อนเอ่ยเฉลยพจน์................มธุรสบุราณไทย หวังน้องสิผ่องใส....................และสบายหทัยนาน ๚ะ๛
23 กันยายน 2546 22:57 น. - comment id 170139
:) ... ไพเราะค่ะ ...
23 กันยายน 2546 23:21 น. - comment id 170150
คุณมีอะไรแปลก ๆ มาเรื่อยนะครับ แต่ก็ยังดีที่ทำให้ผมยิ้มได้บ้างในวันนี้ ผมคงจะอยู่ชมฝนกับคุณได้ไม่นาน เพราะกลัวถูกละอองฝนจะเป็นไข้...
24 กันยายน 2546 00:32 น. - comment id 170160
....ฝากฝนบนฟากฟ้า บอกเขาว่าอย่าห่างเหิน หยาดฝนบนทางเดิน บอกอย่าเมินลืมคนไกล ฝนจ๋าอย่าลืมนั่น บอกเขานั้นอย่าหวั่นไหว ถามเขาให้เข้าใจ ว่าเมื่อไหร่จะกลับมา.... ........................สวัสดีครับ.......................
24 กันยายน 2546 08:31 น. - comment id 170203
อยากนอนตากฝน.....อิอิ.. อยากได้ปืน...ไปไถ่เอาซี.....
24 กันยายน 2546 11:36 น. - comment id 170240
คุณไข่เจียว...ขอบคุณค่ะ คุณชัยชนะ ...ดีใจเช่นกันค่ะ ที่คุณยิ้มได้ (แต่ว่าเครียดอะไรมา ?) และคงออกตัวไว้ก่อนว่า คงไม่มีโอกาสชื่นชมฝนกับคุณหรอกค่ะ ดังนั้นหากจะเป็นหวัดคงไม่เกี่ยวกับอัลมิตรา .. คุณใบบอนแก้ว.. ฝากฝนหลั่งจากฟ้า ฝากสัญญาสักคราหน ถึงมิ่งมิตรในบัดดล อย่าสับสนกลลวงใด อย่าเลยอย่าหวาดหวั่น พายุนั่นพรั่นเพียงไหน เพียงแค่กำลังใจ อบอุ่นไซร้ในไมตรี น้าสิบ.. หากไถ่แล้ว คงไม่คืนนะคะ ขอเก็บไว้ป้องกันตัวค่ะ หมู่นี้โจรสะพานลอยเยอะ จอมโจรจอมใจในเน็ตก็แยะ ..
24 กันยายน 2546 11:58 น. - comment id 170247
มาขอพักใจไว้กับบทกวีที่งดงามบ้างนะคะ แต่ได้ยินเสียงกระซิบคุยกันเบาๆของใครกันน้า... ...
24 กันยายน 2546 12:36 น. - comment id 170256
ตอนนี้ฝนซา คงถึงเวลา...ลาแล้ว จากไปจากดวงแก้ว แต่มิแคล้วจากไปไกล แค่อยากไปพักผ่อน แสนเหนื่อยอ่อนหาใดไหน หนาวเหน็บจนร้องไห้ แสนปวดใจจึงมีน้ำตา
24 กันยายน 2546 12:50 น. - comment id 170263
ไพเราะค่ะพี่อัลมิตรา...ตอนนี่ฝนกำลังตกด้วยดิ..
24 กันยายน 2546 12:54 น. - comment id 170264
เสียงฟ้าคนองฝน ไม่ยินยลสรรพสิ่ง โลกีย์แล่นเข้าสิง ก็จมดิ่งหฤหรรษ์ ผลงานของอัลมิตราประกันคุณภาพ
24 กันยายน 2546 13:16 น. - comment id 170270
พี่ดอกแก้ว .. ยินดีค่ะ พักใจพร้อมกับฟังเสียงฝนเปาะแปะ เมื่อปีที่แล้วอัลมิตราไปเยือนสมุยได้พักรีสอร์ทที่นั่น ฝนตก.. บรรยากาศดีจังค่ะ ยัยไหม .. ตะกี้เห็นห้าวๆอยู่ที่คอนของค้างคาว ไหง๋อารมณ์ปรวนแปรจัง .. คุณตะแหง่ว .. ฝนตกแล้วคิดถึงเพลง crying in the rain ด้วยไหมจ๊ะ คุณฤกษ์ ..ฟ้าคะนองอยู่นะคะ ตอนนี้ เปรี๊ยงๆๆๆๆๆๆๆ ...โอ๊ย คุณฤกษ์คล้ำไปนิดค่ะ ..
24 กันยายน 2546 18:27 น. - comment id 170335
ตอนนี้ สายฝนพรูพรายอยู่ภายนอกหน้าต่าง ได้อ่านบทกวีอันไพเราะของคุณอัลมิตรา... ดีจังค่ะ
24 กันยายน 2546 21:58 น. - comment id 170356
บทกวีกับสายฝนนี้มีส่วนคล้ายตรงที่กำซาบซ่านใจจนจับไข้เลยเทียว
27 กันยายน 2546 13:06 น. - comment id 170384
ขอบคุณค่ะ คุณวาพราว... สายฝนที่พร่างพรู่นำความชุ่มชื่นมาให้มวลพรรณพฤกษ์กระนั้นหัวใจของมนุษย์ก็ได้ร้บอานิสงค์ไปด้วยค่ะ .. :) คุณเจือจันทร์ .. ค่ะ ฉันทลักษณ์ทั้งหมด อัลมิตราชอบอินทรวิเชียรฉันท์มากที่สุดค่ะ อันที่จริง วสันตดิลกฉันท์น่าจะเหมาะกับบรรยากาศตอนฝนตกมากว่านะคะ แต่..บอกไม่ถูกนะ .. หลงรักอินทรวิเชียรฉันท์ไปแล้ว คงจะปรับตัวยากค่ะ .. :) ขออภัยนะคะ ที่ผ่านมาหลายวันแล้วถึงตอบข้อความ