- - ดาวจากจันทร์ - -

|NdEpEndEnT


ดาราพร่างนภา
เยียวยาอาทรไฟฝัน
สุกสกาวแพรวพรรณ
ดารันต์แย้มยิ้มอุ่นใจ
แขไขเมินมองหา
เพื่อนพาหล้าแหล่งอาศัย
สำนึกตรึกตรองใน
อาลัยอาวรณ์คู่เคียง
เดินทางรอนแรมร้าง
ขอค้างพิงพักฟังเสียง
แว่วแว่วยินสำเนียง
หมู่เมียงมืดมิดค่ำคืน
เวลาเวียนพ้นผ่าน
เนิ่นนานอุราทนฝืน
เย็นย่ำเยียบกล้ำกลืน
ขมขื่นดาราระทม
ดาวจากจันทร์เงียบเหงา
เคยเป็นเงาประคบหงม
เปล่าเปลี่ยวต้องจ่อมจม
ตรอมตรมเหว่ว้าวิงวอน
ขอสวรรค์บันดาลข้า
ขอเวลาอาดูรเอมอร
อ้าอรุณขจร
จันทร์ม้วยมรณ์จบนิรันดร์
				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    22 กันยายน 2546 23:02 น. - comment id 169894

    ขอสวรรค์บันดาลให้
    คนในใจมีฉันเหมือน
    ขอสวรรค์ช่วยย้ำเตือน
    ให้เขากลับมาเยือนแดนดินถิ่นหัวใจ
    
    ***มาเป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ***

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน