ฝากฝน

vaproud

ฝากฝน 
ละอองพร่างพราวจากเบื้องบน 
ณ ฟากฟ้าราตรีหม่นในห้วงคำนึงคิด...
......................................................... 
ภาพเบื้องหน้า 
ยามเม็ดฝนพรมจากฟ้า หล่นเป็นสาย 
สัมผัสถึงสิ่งซ่อนลึกมากมาย 
ที่พรูพรายให้ความชุ่มฉ่ำ 
ภาพเบื้องหน้า 
มองผ่านกระจกหนา ฟ้ามืดดำ 
บทกวีเธอคงควรค่าจดจำ 
ส่องสว่างทางสีคล้ำให้ก้าวไป 
ก้าวเดินแม้หนทางคดเคี้ยว 
เปล่าเปลี่ยวเหนื่อยล้าเพียงไหน 
เธอยังคือศรัทธาแห่งดวงใจ 
เป็นดวงดาวของบางใครแห่งนี้ 
คงรำลึกถึง 
ในห้วงคิดคำนึงทุกราตรี 
ในกาลเวลาผันผ่านทุกนาที 
ในทุกสิ่งที่หยิบยื่นแก่กัน 
ภาพเบื้องหน้า 
คือ สายฝนพรมจากฟ้าและรอยฝัน 
พรูพรายในดวงใจผู้เงียบงัน 
แม้ห่างไกลมิอาจกั้นความรู้สึก...				
comments powered by Disqus
  • ใยแมงมุม

    21 กันยายน 2546 15:53 น. - comment id 169583

    ฝนตกหนัก
    ฉันก้อรักเธอมากขึ้น  มากขึ้น
    และยังคงคิดถึงเธอทุกค่ำคืน
    แต่เธอยังมองฉันเป็นคนอื่นเรื่อยมา
  • tiki

    22 กันยายน 2546 13:52 น. - comment id 169745

    คืนคำนึงคืนหนึ่งในคืนไหน
    คืนที่ใจคืนคำฝันคืนวันหา
    คืนคืนนี้ คืนมีดาวคืนหวนมา
    คืนคุณค่าคืนความรักคืนภักดี
  • rain..

    22 กันยายน 2546 21:33 น. - comment id 169841

    ไพเราะมากคะ..วาพราว...
           ..
          เรน..คิดถึง...
  • ผู้หญิงไร้เงา

    22 กันยายน 2546 22:56 น. - comment id 169888

    ฝากน้ำฝนแทนน้ำใจ
    ฝากสายใยแทนความผูกพัน
    ฝากรักให้เธอเท่านั้น
    ฝากห่วงหาให้กันตลอดไป
    
    ***กลอนน่ารักดีนะค่ะ***
  • พี่ดอกแก้ว

    23 กันยายน 2546 13:38 น. - comment id 170059

    พร่างละอองล่องสายปรายเม็ดฝน
    พาใจคนห่างไกลให้คิดถึง
    ความผูกพันมั่นใจในรักซึ้ง
    จะติดตรึงตามหมายให้แด่เธอ
    
    มาเยี่ยมวาพราว..มาอ่านบทกวีสวยๆค่ะ
    
  • vaproud

    24 กันยายน 2546 13:31 น. - comment id 170274

    +  คุณใยแมงมุม...ขอบคุณมากค่ะที่มาทักทาย
        กัน  ^_________^ ขอมอบรอยยิ้มให้นะคะ 
    
    +  ครุ่นคำนึง  คืนหนึ่ง  คืนเหว่ว้า
        คืนที่ฟ้า  พรูพราย  ระบายฝน
        คืนที่เสียง  หายใจแผ่ว  ทุรายรน
        รอบางใจ  ในบางคน  ด้วยภักดี
    
        ขอบคุณพี่ทิกิมากค่ะ...
        อบอุ่นทุกครั้งเวลาที่ได้เจอ
      
    +  รู้ไหม...
        สายฝนกำลังเต้นรำอย่างอิสระ
        ภายนอกหน้าต่าง
        ทุกหยาดหยด  พร่างพรมลงบนผืนดิน
        ซ่อนดวงดาวนับร้อยพัน
        ซ่อนดวงตาผลึกความฝัน
        ซ่อนเสียงหัวเราะและรอยยิ้ม
        ซ่อนความงดงามของทุกสิ่ง
        
        หลงลืมไป  ในความหวาดกลัวตรงหน้า
        เพราะฉันกำลังเล่นซ่อนหา
        ฉันลองหลับตา
        เพื่อสัมผัสดวงใจของบางใครในบางคน
        ที่พรูพราย
        ซ่อนในละอองสายฝน 
        พรำ  พรำ
        ...........................................................
    
        ยามเมื่อสายฝนพรูพราย....คิดถึง
        คิดถึงเรนค่ะ
    
    +  ฝากละอองฝนมากำนัล
        บรรเลงเป็นบทเพลง...กล่อมขวัญใกล้  ใกล้
        เก็บไว้นะ...เพราะนั่นคือส่วนหนึ่งที่ตั้งใจ
        อยากจะมอบให้  ด้วยรู้สึก...
       
        ขอบคุณมากนะคะผู้หญิงไร้เงา
        วันนี้วายังไม่ได้ยิ้มให้เลยค่ะ..
    
        ^_______________________^
        
        ยิ้ ม ก ว้ า ง  ก ว้ า ง  ห ว า น ห ว า น 
        รู้สึกดีจังค่ะ
    
    +  พี่ดอกแก้วคะ
        ขอบคุณมากค่ะที่พี่ดอกแก้วมาเยี่ยม
        ยิ้มไม่หุบแล้วค่ะ
        บทกวีของพี่ไพเราะ  ลึกซึ้งและมีคุณค่า
        ดีใจที่ได้อ่าน...
        
        โปรยปรายจาก เบื้องฟ้า มาเป็นฝน
        พร่างพราว ละอองปน หล่นเป็นสาย
        บทกวี ร้อยถ้อยคำ  ช่างพรูพราย
        ตรึงตรา  ต่อความหมาย ให้รู้สึก 
        
        
    
        
    
  • wa...wa

    21 พฤศจิกายน 2546 19:46 น. - comment id 183647

    เปิดดูแล้วน่ะค่ะนู๋นิ
  • wa...wa

    21 พฤศจิกายน 2546 19:46 น. - comment id 183648

    เปิดดูแล้วน่ะค่ะนู๋นิ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน