ทางสายเปลี่ยว

นกตะวัน


บนหนทางอ้างว้างร้างเปลี่ยวเปล่า		
เส้นทางเก่าเคยเฝ้าเดินเพลินนักหนา
เพราะวันนั้นฉันมีเธอเจอทุกครา		
เดินเคียงบ่ามาใกล้ให้ประคอง
แต่วันนี้ไม่มีเธอเผลอเดินอยู่			
ฉันไม่รู้เธออยู่ไหนใคร่ได้จ้อง
ให้เธอนั้นหันสบตาคราฉันมอง		
อยากเคียงครองตระกองกอดพลอดรักเธอ 
เส้นทางนี้ที่ฉันนั้นเคยเดิน			
แสนเพลิดเพลินเจริญใจแจ่มใสเสมอ
มาวันนี้แม้มีใครให้พบเจอ			
แต่ขาดเธอเจอใครเหมือนไม่มี
แม้ผู้คนชนมากลำบากเดิน			
ไม่เพลิดเพลินเดินไปให้หมองศรี
ยังคงเปล่าเปลี่ยวใจเพราะไม่มี		
เธอคนนี้ที่ฉันรักมั่นคง				
comments powered by Disqus
  • พุด

    20 กันยายน 2546 23:18 น. - comment id 169368

    ทางสายเปลี่ยวเหลียวไปใจหายหาย
    เหมือนสิ้นไร้หมดสิ้นฝันวันเสน่หา
    มาวันนี้ฟ้าปรานีส่งเธอมา
    เพื่อบอกว่ากรรมเก่าเรายังมีที่จะต้องเสียใจ!
  • ผู้หญิงไร้เงา

    21 กันยายน 2546 02:36 น. - comment id 169423

    เส้นทางเก่าเก่าของเราสอง
    ตอนนี้เหลือฉันเดินน้ำตานองครองความเศร้า
    เพราะไม่มีอีกแล้วคนเคยเดินเป็นเพื่อนเรา
    จึงมีแต่ความเศร้าที่เข้ามาเดินร่วมทาง
    
    ***เศร้าจังเลยค่ะ  แต่ผู้หญิงไร้เงาชอบกลอนบทนี้มากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยนะค่ะ***

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน