พอกันทีวันนี้หนาขอลาจาก แม้รักมากยากนักจักลืมได้ เจ็บทุกข์ทนรนรานทรมานใจ สิ่งฝันใฝ่ไม่เหลือน่าเบื่อจริง เพราะเหตุใดใยเธอเผลอแปรผัน เปลี่ยนแปลงพลันฉันงงสงสัยยิ่ง เคยน่ารักมักน้อยพูดค่อยจริง สมเป็นหญิงจริงใจใครร่ำลือ พอเรารักภักดีมีให้กัน หึงหวงนั้นมันมากไปฉันไม่ถือ แต่เธอนั่งสั่งไปไม่ยั้งมือ เปรียบฉันหรือคือทาสปราศจากใจ ฉันเป็นคนทนได้แม้ใครด่า หยามนักหนาถ้าสั่งหวังให้ได้ ไม่ใช่ทาสปราศจากสมองโปรดตรองไว้ พบชาติไหนเมื่อไรหนาลาทันที
นกตะวัน 19 ก.ย. 2546 06:24 น. - ID 39169 
183
1
0
21 กันยายน 2546 01:31 น. - comment id 169396
พอกันทีแล้วหนาขอลาจาก ความลำบากกับความรักหักใจหาญ พอกันทีแล้วหนาไม่ต้องการ กับความรักร้าวรานที่พบเจอ ***จบเศร้าจังเลยค่ะ***
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
