โอ้..คุณตา นักเลงหวย คราป่วยหนัก จนล้มชัก ทรุดไป หัวใจรั่ว ญาติหามส่ง โรงหมอยา รักษาตัว เพื่อความชัวร์ หมอให้พัก อีกสักเดือน แต่ปัญหา ใหญ่หนอ หมอแทบบ้า คือคุณตา ซื้อหวยไว้ ใครจะเหมือน ก่อนมานี่ ยี่สิบใบ ใครจะเตือน หมอไม่เอื้อน เอ่ยวาจา ว่ากระไร แต่เดือนใหม่ ที่เปลี่ยน เวียนมาถึง วันที่หนึ่ง หวยออก นั่นไฉน โฮ้หวยตา ที่ท่านขอ ฝากหมอไว้ ถูกทุกใบ หมอกลุ้มว่า ตาจะม้วย เอ้อ..ตาครับ คือ..ว่า..หมอ อยากขอถาม ค่อยคิดตาม สักหน่อยหนอ ตอบหมอด้วย ตาจะทำ ยังไงหนา ถ้าตารวย หวยที่หนึ่ง ยี่สิบใบ อยากได้ยิน โอ๊ย... หมอจ๋า ตาอยู่ได้ อีกไม่นาน หกสิบล้าน ยกให้หมอ หมดทั้งสิ้น เออะอะอ้า หมอตาค้าง หลังได้ยิน แล้วชักดิ้น กระแด่วไป หมอไม่ฟื้น!!
16 กันยายน 2546 22:27 น. - comment id 168397
โอ้..น่ากลัวจางชักด้วย
16 กันยายน 2546 23:03 น. - comment id 168402
..ว่าหมอ..ได้งัยร่า... ก้อหมอมา..ตรวจไข้... หมอคงเหนื่อย..หัวใจ... ขอพักใกล้เตียง..เคียง...คุณตา.. อิอิอิ... ขอบคุณ... ที่ทำให้..อาเรน..ฝันดี..
17 กันยายน 2546 00:37 น. - comment id 168425
๕๕๕ อารมณ์ขันเหมือนเดิมเลยนะคุณลุง ตาคุณหมอนี่ก็ไม่ไหวเลย อดได้เงินเลยอ่ะ ;-)
17 กันยายน 2546 01:33 น. - comment id 168462
เป็นนิทานก่อนนอนที่น่ารัก อ่านแล้วต้องยิ้มนักกับบทกลอนนี้ เป็นนิทานสอนใจให้รู้อะไรดีดี ว่าถ้าเราเป็นคุณหมอตรงนี้คงสิ้นชีวีเหมือนกัน ***สวัสดีค่ะคุณน้ำผึ้งป่า กลอนน่ารักมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ ผู้หญิงไร้เงาคงนอนหลับฝันดีแน่ ๆ เลยค่ะ คืนนี้ ก็จะเพราะอะไรถ้าไม่ใช่นิทานก่อนนอนของคุณน้ำผึ้งป่า***
17 กันยายน 2546 05:03 น. - comment id 168486
gdbUd เกิ๊กกก น่าขำจริงๆง่ะ
17 กันยายน 2546 06:14 น. - comment id 168495
...คนไข้..คนนี้ หมอชี้ ให้เห็น.. .. รักษา ยากเย็น.. สงสัย เป็น..โรคเกเร หยิบหูฟัง.. ..นั่งลง อย่าได้ลังเล ..หมอปลอม คนเท่ห์.. .สั่งคนเกเร.. ให้นอน (เยอะๆ) คนไข้ น่ารัก.. .ทักหมอ ..มาก่อน.. หมอยิ้ม..ใจอ่อน.. หมออ้อน..คนไข้..ใจดี..อิอิอิ.. .แบบวันนี้... หมอจริง..ไปกาด.. อาเรนเลยวาด.. ลวดลาย... ..หยิบมีดหมอ..ผ่าไต.. เอามาวิจัย... ใส่โหล... ..คนไข้.. มัยขี้โกง... ..นอนสายโด่ง.. พุงโร.. เดี๋ยว..หมอเรน..คนโก้... ..มีน้ำโห.. อย่าว่า..ระกาน..น.. อิอิอิ... โห้ยย... หมอจริงมาแย้วว.. อาเรนต้องแจว ..ไปก่อน... อาเรน..หมอปลอม.. ..เผ่นก่อน...ซาแว๊ปป....
17 กันยายน 2546 10:06 น. - comment id 168543
5555 เสร็จ หมอ น่ารักอีกแล้วค่ะ
17 กันยายน 2546 10:36 น. - comment id 168560
น่าร้ากกกกกก น่ากลัวจังเลย....พอดีเป็นคนขวัญอ่อนค๊า
17 กันยายน 2546 19:09 น. - comment id 168675
แอ๊ะ อ่านอีกรอบ
17 กันยายน 2546 21:20 น. - comment id 168698
*** เอ...เด็กหญิงข้างประตูบอกน่ากลัวจาง...ชักด้วย...งั้นไว้ขอแก้ตัวด้วยเรื่องใหม่อีกสักเรื่อง...ขอบคุณที่อยู่ข้างประตูอ่านนิทานได้...เก่งนิ...อิ... *** *** โห...อ่านกลอนหมอเรน..เอ๊ย..อาเรนซะเพลินไป..... จะเป็นหมอจริง..หมอปลอม...ก็ย่อมดีใจแหละที่มาให้กำลังใจและรักษาโดยไม่คิดตังค์น่ะ... งั้น..อีกสักเรื่องดีไหม....จะได้นอนฝันดี...?? อ้อ...แต่อาเฮียจะต้องคิดให้ดีก่อนแต่ง...เดี๋ยวขำมากไป...อาเรนละเมอฝันหัวเราะละก็...ห้องข้างเคียงจะตกใจฟ้องไทยโพเอ็มเอาน่ะ....คิกๆๆ **** *** ข้าวปล้อง...คนไทยตัวอย่าง...ก็แวะมาหาลุง....ขอบคุณพันครั้งยังน้อยไปนะ... เห็นเลข ๕๕๕ ก็รู้แล้วว่าข้าวปล้องสบายดี... *** **** ไม่รู้ว่าผู้หญิงไร้เงาจะฝันดีอย่างเดียวหรือฝันผสมกะหัวเราะไม่รู้สิ....ขอบคุณทุกถ้อยคำที่ให้มา....ยอซะจะลอยเอาจริงๆ... :-)) **** **** tiki ....ทิกิ...ขำก๊ากจริงๆ..ดูสิ....เหมือนเห็นหัวเราะก้ากๆไป.... สั้นๆไม่กี่คำจากทิกิก็คือกำลังใจอย่างดี... จะได้มีแรงใจคิดแต่งต่อไปอีก...แต่ ไม่รู้ว่าแต่งมากไปสมองจะฟั่นเฟือนไปไหม....กลัวๆอยู่เหมือนกันนะ?? *** *** ผีเสื้อปีกบาง...นี่ก็ไม่เคยทิ้งกัน... โอ้..ขนาดขวัญอ่อน...ยังอ่านได้นิ... แต่จะว่าไปคนขวัญอ่อนอย่างผีเสื้อปีกบาง...เอาเข้าจริงๆแล้ว..คงเป็นคนใจแข็งอยู่น่ะ...ชัวร์.. ขอบคุณที่หัวเราะ... ****** **** ว้าว...ใจปลายทางมาสองรอบ...ก็ต้องขอบคุณสองเท่า... ว่าแต่มาเองหรือใครชวนมาจ๊ะ...เรนหรือเปล่า...เรนก็มาสองรอบ...?? และที่เข้ามาอ่านอีกรอบนี่...สงสัยหน่อยๆว่า..ใจปลายทางสงสารคุณตาหรือคุณหมอกันหนอ.....?? *** สุดท้าย....ฟ้าทั้งผืน...บินได้...ก็เพราะฟ้ามีปีก... ขอบคุณเว็บมาสเตอร์มา ณ โอกาสนี้.***
21 ตุลาคม 2546 20:57 น. - comment id 175265
น่ากลัวจางเลย...