หยุดเถิดน้ำตา

เพชรพรรณราย

ใจเอ๋ยใจใยคร่ำควาญกำสรวญเศร้า
ใยต้องเหงาเศร้าใจเสียหนักหนา
แล้วทำไมใยต้องหลั่งน้ำตา
หยุดเถิดหนาอย่าไปสนคนทิ้งเรา
ฉันก็รู้น้ำตาเจ้ามาปลอบ
แทนช้ำชอกที่ตอกย้ำระกำเศร้า
หลั่งแค่นี้ก็คงพอสิรักเรา
แล้วใยเจ้าใยไม่หยุดเสียสักที
เจ้าจะไหลให้ใครรูว่าอกหัก
กับความรักที่พังลงตรงหน้านี่
พอเถอะพอขอเถอะพอเสียที่
หยุดแค่นี้ก็ช้ำจำไม่วาย				
comments powered by Disqus
  • สายลม

    13 กันยายน 2546 21:00 น. - comment id 167630

    ..เพราะหัวใจไม่ใช่แผ่นกระดาษ
    ที่เมื่อเขียนผิดพลาดแล้วลบได้
    มีน้ำตาก็เพราะว่าใจทั้งใจ
    มันเจ็บจนต้องร้องไห้กับตัวเอง..
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    14 กันยายน 2546 21:00 น. - comment id 167802

    ความเศร้าคู่กับน้ำตา
    ความอ่อนล้าคู่กับความไหวหวั่น
    ความรู้สึกอาทรณ์คู่กับความผูกพัน
    ฉะนั้นร้องไห้สักวันคงไม่เป็นอะไร
    
    ***เอาผ้าเช็ดน้ำตาซับน้ำตาให้นะค่ะ  หยุดร้องไห้เมื่อไหร่  จะพาไปเลี้ยงข้าวปลอบใจดีไหมค่ะ***
  • ผู้หญิงไร้เงา

    14 กันยายน 2546 21:01 น. - comment id 167803

    ความเศร้าคู่กับน้ำตา
    ความอ่อนล้าคู่กับความไหวหวั่น
    ความรู้สึกอาทรณ์คู่กับความผูกพัน
    ฉะนั้นร้องไห้สักวันคงไม่เป็นอะไร
    
    ***เอาผ้าเช็ดหน้ามาซับน้ำตาให้นะค่ะ  หยุดร้องไห้เมื่อไหร่  จะพาไปเลี้ยงข้าวปลอบใจดีไหมค่ะ***

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน