Al Martino Blue blue My world is blue Blue is my world Now I m without you Grey grey My life is grey Cold is my heart Since you went away โลกของฉันนั้นสีฟ้าน่าเศร้านัก ขาดคนรักพักใจให้เหงายิ่ง ชีวิตฉันนั้นสีเทาซึมเซาจริง เมื่อเธอทิ้งชิงหนีไปฉันใจช้ำ Red red My eyes are red Crying for you Alone in my bed Green green My jealous heart I doubted you And now were apart สีแดงนั้นฉันร้องไห้ใฝ่หาเธอ นอนพร่ำเพ้อละเมอหาตาแดงกล่ำ สีเขียวใสใจฉันหึงจึงจดจำ แสนชอกช้ำซ้ำสงสัยให้เธอหนี When we met How the bright sun shone Then love died Now the rainbow is gone เมื่อเราพบประสพกันตะวันใส สวยวิไลให้รักเราเริ่มเข้าที่ แล้วพอรักภักดีนั้นจบกันที รุ้งทอสีที่ทาบฟ้าลาลับไป Black black The nights I ve known Longing for you So lost and alone Gone gone The love we knew Blue is my world Now I m without you ดำมืดมิดสนิทมากฉากคืนนั้น ฉันกระสันฝันหาเธอเพ้ออยู่ใกล้ ต้องทนทู่อยู่เดี่ยวเปล่าเปลี่ยวใจ หลงลืมไปไม่ได้เรื่องเปลืองชีวี ลาจากไกลไปก่อนไม่ย้อนมา รักรู้ค่ามานานวันมั่นสุขี โลกของฉันพลันเศร้าเหงาเต็มที ขาดเธอนี้ที่พักใจให้ระทม When we met How the bright sun shone Then love died Now the rainbow is gone เมื่อเราพบประสพกันตะวันใส สวยวิไลให้รักเราเริ่มเข้าบ่ม แล้วพอรักภักดีกันนั้นระทม รุ้งสวยสมซมลาจากฟ้าไป Black black the nights I ve known Longing for you So lost and alone Blue blue My world is blue Blue is my world Now I m without you ดำมืดมิดสนิทมากฉากคืนนั้น ฉันกระสันฝันหาเธอเพ้ออยู่ใกล้ ต้องทนทู่อยู่เดี่ยวเปล่าเปลี่ยวใจ หลงลืมไปไม่ได้เรื่องเปลืองใจจริง โลกของฉันนั้นสีฟ้าน่าเศร้านัก ขาดคนรักพักใจให้เหงายิ่ง สีฟ้านั้นฉันเศร้าเงียบเหงาจริง เมื่อเธอทิ้งชิงหนีไปใจฉันตรม
14 กันยายน 2546 19:15 น. - comment id 167781
,มาอ่านได้นะนะค ะ ไม่เสียค่าลงทะเบียนอิอิ เพราะเหมือนเดิมค่ะ
14 กันยายน 2546 20:50 น. - comment id 167798
พุด..กำลังอยากร้องไห้ค่ะ พุด..ขอบคุณและซาบซึ้งใจมาก พี่คงไม่ทราบว่า ในใจพุดเวลาได้ยินเสียงนกจะคิดถึงพี่..มาก พุดอยากตามพี่ไปดูนกในป่าไพรทุกหนแห่งที่ไร้แสงสี มีแต่เสียงดนตรีจากธรรมชาติ พุด..ฝันและหวัง จะได้ไปนอนกางเต๊นท์ และในยามค่ำ ที่ดาวระดะดวง อาจจะก่อกองไฟ เล็กๆพอให้ไออุ่น ในมือประคองถ้วยชาคนละแก้วนั่งบนก้อนหินคนละก้อน แล้ว..เงียบนิ่งดิ่งด่ำสำลักงามในทุกอณูเนื้อกับวิญญาณไพรที่ใช้ใจสัมผัสรัดรึง พี่นกคะ พุดอยาก ไปฟังเสียงฝน ไปดูน้ำค้างราวเพชรพร่างยามอุษาสาง อยากไปฟังเสียงใบไม้ระริกไหว เสียงสายธารซอนเซาะออดอ้อนแมกไม้มวลหมู่ดาวพรายและสายลมหวานระรินกับงามเงียบ ของทุ่งหญ้าที่ไหวเอนพ้อล้อหยาดน้ำค้าง พุด.. อยากเห็น พระจันทร์กลางสีไพลลอยคว้างไร้เมฆหม่นเทาทึมบดบัง พุด..อยากคืนหลังไปฟังเสียงดุเหว่าร้อง พุดอยาก..ร้องเพลงหวานๆให้คนที่รักพุดฟังไปกับแสงดาวและสายลมเย็นในยามค่ำ ปลุกมวลหมู่ดอกไม้ให้สยายกลับมารอรับหวานหยาดจากหยาดน้ำผึ้งพระจันทร์ค่ะ และ... พุด..ยังฝัน ฝัน ฝัน เพื่อรอสักวันจะได้ทำฝันใฝนั้นให้พลันเป็นจริงนะคะ พุดรักและรักพี่ค่ะ
14 กันยายน 2546 20:58 น. - comment id 167801
ความรักฉันเปรียบสีฟ้า ที่มีค่าทุกคราเวลาไหน ความรักฉันยิ่งใหญ่เกินกว่าใครเข้าใจ ถ้าจะให้เปรียบคงเหมือนฟ้าใสๆทีมี ***ปกติผู้หญิงไร้เงาเป็นคนที่ชอบสีฟ้าอยู่แล้ว ฉะนั้นถ้าเปรียบความรักเป็นสีฟ้า ผู้หญิงไร้เงาคิดว่าผู้หญิงไร้เงาเป็นแบบนี้ค่ะ กลอนน่ารักมากเลยค่ะ***