น้ำค้างพร่างพราวแพรวแวววาบหวาม สวยอร่ามท่ามกลางหญ้าพาสุขสันต์ ยามแสงทองส่องสาดกราดทั่วกัน ประกายนั้นอัญมณีมีคุณค่า ผืนพรมหญ้าพากันชุ่มชอุ่มชื่น ต้นหญ้าฟื้นตื่นจากหลับรับแสงหรา เขียวสดใสไหมแพรแลสุดตา น้ำค้างพร่าดาประดับระยับดี ดุจดั่งเพชรเก็จแก้ววาวแววนัก สอดสลักสักไว้ในทุกที่ ทั่วผืนผ้าราคาแพงแห่งผู้ดี แพรไหมที่ทอสีเขียวพาดเลี้ยวไกล เหมือนห่มหุ้มคลุมดินทั่วถิ่นหล้า งามนักหนาครามีแดดสีแสดใส เพชรน้ำค้างพร่างพราววับวาวไป คุณค่าในใจคนมองคอยจ้องชม