- - สิ้นแสง - -

|NdEpEndEnT


สิ้นแสงหนักหน่วงเบา
ทุกข์ยั่วเย้าเคล้าโศกศัลย์
กรรมซ้ำซัดสาดฝัน
ที่บากบั่นล้วนมลาย
ฝังไว้ในซอกหลืบ
รุมกระทืบสืบสลาย
แดดิ้นชีวาวาย
หากกลับกลายหายกลัวเกรง
บรรเจิดนภกว้าง
แสงสว่างขับบรรเลง
กล่อมเกลาซึ่งบทเพลง
พะเพ่งพ่านผ่านอารมณ์
ห้วงหนึ่งของตัวตน
อาจละลนละลานขม
กร้าวแกร่งผลาญอารมณ์
จงจ่อมจมสู่ธารา
คือซากศพหลบวิเวก
รุจิเรขพสุธา
ห่มใจและกายา
สู่สุขาวดีเทอญ
				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    11 กันยายน 2546 23:46 น. - comment id 167156

    พี่ไม่ถนัดกลอนแบบนี้เท่าไหร่  เอาเป็นว่าแวะมาเป็นกำลังใจให้นะค่ะ
  • พี่ดอกแก้ว

    12 กันยายน 2546 00:06 น. - comment id 167171

    อุปสรรคทักถาม
    วัดถึงความที่กล้าหาญ
    จะสู้ต่อหมู่พาล
    หรือยอมพ่ายละอายใจ
    
    แสงสิ้นไม่สิ้นหวัง
    เพราะแสงยังจักหมดได้
    แต่หวังในจิตใจ
    มิควรไร้เมื่อชีพยัง
    
    สู้สิ ..สู้ต่อไป
    ทุ่มเทใจอย่าหยุดยั้ง
    ให้รู้กันสักตั้ง
    ก่อนทับถมจมแผ่นดิน
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน