สายหมอกโปรยโรยตัวทั่วขุนเขา ป่าซบเซาเหงาไปทั้งไพรกว้าง ไม้น้อยใหญ่ไร้ชีวีมีหมอกบาง ยังเลือนลางกลางเช้าตรู่อยู่อีกนาน ฉันยืนอยู่ดูทะเลเร่ลอยล่อง เหนือหอห้องของหุบเขาน่าเล่าขาน สีเงินยวงแห่งห้วงหาวขาวตระการ คลุมแผ่ซ่านย่านภูผาครามาเยือน ยอดภูเขาเฝ้าอยู่ดูเหมือนเกาะ หมอกเลียบเลาะเซาะไหลไปเป็นเพื่อน แม้ป่าไม้ในหุบผาหมอกมาเยือน ก่อนลางเลือนเคลื่อนลาอ่อนล้าแรง ครั้นแรกแสงแห่งตะวันพลันเฉิดฉาย หมอกกระจายมลายลดหมดทุกแห่ง ทะเลหมอกหยอกผามาเหือดแห้ง ทะเลแห่งแหล่งพฤกษ์ไพรเขียวใสพลัน
นกตะวัน 10 ก.ย. 2546 19:03 น. - ID 38813 
443
1
0
10 กันยายน 2546 21:55 น. - comment id 166770
ทะเลหมอกเป็นกลอนที่น่ารักมากเลยค่ะ แต่อาการคงจะเย็นมากด้วยถ้ามีหมอกขนาดนั้นใช่ไหมค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
