ฟ้าใส ฉันนั่งร้องไห้กับสายลมที่สุขสันต์ นั่งมองภาพของสองเราที่เคยเป็นเงาของกันและกัน แต่มันก็จบลงอย่างทันควันเมื่อเธอนั้นจากฉันไป ตอนนี้มีแต่ฉันที่คิดถึงมันอยู่ ถึงแม้มันจะทำให้ฉันหดหู่สักแค่ไหน แต่มันก็รู้สึกดีอย่างน้อยเธอคนนี้ก็คิดที่จะมีใจ แม้ว่าเธอจะจากกันไปโดยที่ไม่ต้องการอะไรจากมัน ในค่ำคืนที่เงียบสงบ ฉันไม่อาจลบความทรงจำที่สุขสันต์ ถึงแม้วันนี้ลมหายใจของเธอจะหายไปจากกัน แต่เธอยังอยู่ในความฝันของฉันทุกวันคืน
10 กันยายน 2546 21:24 น. - comment id 166761
วันฟ้าใจแต่ใจหม่นสุดทนนัก นางที่รักได้จากไปไกลแล้วนี่ มีแต่เธอกับเขาเราไม่มี แสบสิ้นดีวันฟ้าใสสิ้นใจเอย
10 กันยายน 2546 21:24 น. - comment id 166762
วันฟ้าใจแต่ใจหม่นสุดทนนัก นางที่รักได้จากไปไกลแล้วนี่ มีแต่เธอกับเขาเราไม่มี แสบสิ้นดีวันฟ้าใสสิ้นใจเอย
10 กันยายน 2546 22:22 น. - comment id 166784
นั่งมองฟ้าใสสีคราม ทำให้ฉันต้องพยายามลืมเธอให้ได้ แต่ทำไมนะฟ้าครามกับดูอ้างว้างเดียวดาย เหมือนฉันที่ขาดคนเคียงข้างเสมอมา ***กลอนแต่งได้น่ารักมากๆๆๆเลยค่ะ โดนความรู้สึกอย่างจังเลยด้วยค่ะ***
27 กันยายน 2546 11:08 น. - comment id 170368
ขอบคุณมากๆค่ะ