เดิมโดดเดี่ยวเดียวดายไร้ชายข้าง... ทุกข์สุขบ้างปรนเปรอเสนอสนอง.... เพ่งพินิจพิเคราะห์ชวนให้มอง... ยามฉันจ้องดูเธอใจระทวย... เสียงพร่ำบ่นจากปากเขาวานสั่ง... ดนตรีสอดคล้องดังชวนใฝ่หา... ใจเจ้าเอยเคยนิ่งทุกครั้งครา... บัดนี้มาเปลี่ยนไปยามได้ยิน... เขาเคียงข้างทุกครั้งยามฉันพบ... ดูแลครบเสร็จสรรพยามฉันถาม... อยากสิ่งใดสิ่งนั้นได้ทุกโมงยาม... นี่หรือนามคำว่า "คนคู่ใจ"...