หยิบกรรไกร...ขึ้นมา ตัดกระดาษสีข้างหน้า...ทีละเส้น บรรจงพับดาวอย่างใจเย็น ไว้เป็นสิ่งแทนใจให้คนสำคัญ ที่รัก...เธอรู้ไหม หากกรรไกร...คือความฝัน กระดาษสีคือความหวังดีต่อกัน ใจที่คงมั่นฉันจึงพับดาวออกมา ดาวแต่ละดวงมีความหมาย อันมากมาย...ล้ำค่า อาจจะดูเล็กน้อย...ด้อยราคา แต่ว่าฉันทำด้วยหัวใจ ดาวแต่ละดวง...เกินเอ่ย และเฉลยคุณค่า...ว่ามีแค่ไหน มันคงยาก...หากพับให้ใคร แล้วเขาไม่...ไม่เลย...ไม่เคยซึ้งค่าของมัน
9 กันยายน 2546 23:00 น. - comment id 166607
ดาวกระดาษที่พับให้ พับจากใจให้คุณเท่านั้น โปรดรับไว้ด้วยด้วยแล้วกัน เพราะฉันตั้งใจพับให้คุณแค่นั้นคนดี ***กลอนน่ารักนะค่ะ แต่จบเศร้าไปหน่อยค่ะ***
10 กันยายน 2546 10:09 น. - comment id 166662
จะร้อยดาวพราวพร่างกลางฟ้าหม่น จะแย้มยลจันทร์ข้างพลันร้างหาย จะเอื้อนเอ่ยเผยความในใจมลาย จะปันชายให้ใครอื่นก็ขื่นทรวง.
21 กันยายน 2546 23:40 น. - comment id 169632
เป็นกลอนที่น่ารักมากๆค่ะ