ของขวัญ...กล่องโต ผูกโบด้วยความสิ้นหวัง ใช้ริบบิ้นแห่งความไม่จีรัง มีความชิงชังประดับประดา ของขวัญ...วันเศร้า มีเพียงความเหงาที่เพรียกหา กับความปวดร้าวและน้ำตา ไร้ค่า...ไร้ใคร...ไยดี ของขวัญ...วันฉันหมอง น้ำตานองไหลล้นปรี่... ของขวัญ...นั้นหรือ...คือราคี อย่ามี...ไม่มี...ลืมมัน ของขวัญ...กล่องโต ผูกโบ...ด้วยไร้...ความฝัน ของขวัญอันใดอะไรกัน ของขวัญของใครใคร่รู้
5 กันยายน 2546 11:38 น. - comment id 165584
พี่อุตส่าห์ พันจ้อย ร้อยริบบิ้น ให้ดุ้งดิ้น เริงร่า น่าปลดไข แต่น้องรัก กลับไม่ชอบ ไม่ขอบใจ ซ้ำไม่เห็น...ริบบิ้นเป็นยังไง..สวยไหมเธอ
6 กันยายน 2546 00:07 น. - comment id 165753
ของขวัญวันเศร้า วันที่เขามาห่างหาย ของขวัญที่มอบไว้ข้างกาย คือน้ำตาที่หล่นเป็นสายในทุกวัน ***กลอนบทนี้น่ารักมากๆๆๆๆๆๆและเศร้ามากๆๆๆๆๆๆเลยด้วยค่ะ***