น้ำตาลหม่นหล่นร่วงควงลงพื้น ความสดชื่นพรากผลัดใบไปจนสิ้น ผลิใบอ่อนย้อนวงจรเป็นอาจิณ แล้วหมดสิ้นความขจีที่ความตาย มีอะไรให้ไขว่คว้าคราชีวิต ระดมแรงเร่งผลิตแล้วเร่ขาย เก็บกอบโกยกำไรไว้มากมาย ฉากสุดท้ายในโลงแคบแนบกายา กระซิบแผ่วแว่วคำนี้ที่ริมหู ให้เธอได้รับรู้ฉันห่วงหา พักผ่อนบ้างนะคนดีที่ไกลตา เพื่อผลิใบแตกค่าปัญญาชน
4 กันยายน 2546 10:13 น. - comment id 165275
ใบไม้ร่วงเพราะผลัดเปลี่ยนฤดูกาล จากวันวานสู่วันคืนของวันนี้ แตกใบอ่อนเพาะชำจากชีวี สมฤดีอิ่มเอมชื่นอารมณ์ independe
4 กันยายน 2546 11:37 น. - comment id 165298
สวัสดีค่ะพี่ดอกแก้ว ตามอ่านงานค่ะ
4 กันยายน 2546 11:45 น. - comment id 165300
น้ำตาลหม่นหล่นลิ่วปลิวสู่พื้น ความสดชื่นพลัดพรากจากไปสิ้น เป็นตัวอย่างของการยักเยื้องคำมาใช้นะครับ แหะๆ แต่ดูเหมือนจะปรับขึ้นมามากแล้ว ดีใจด้วย
4 กันยายน 2546 13:07 น. - comment id 165321
ใบไม้ร่วง ควงหล่น บนลำต้น ประโยชน์ล้น อาหาร พันธ์พฤกษา ให้แตกกิ่ง ก่อก้าน ละลานตา สิ้นชีวา ลาละทิ้ง เหลือสิ่งใด
4 กันยายน 2546 20:38 น. - comment id 165414
ใบไม้ที่ร่วงหล่นลงสู่พื้น เหมือนวันคืนไม่ย้อนกลับกลับมาหา ใบไม้ที่ร่วงหล่นลงธารา เหมือนกับว่าสายน้ำที่ไหลมาไม่ย้อนคืน ***ความหมายของบทกลอนดีมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ แต่งได้เก่งจริงเลยค่ะ***
4 กันยายน 2546 22:14 น. - comment id 165464
@...น้องจ๋า... ใบไม้อ่อนผ่อนเวลามาพักหนึ่ง ก็ถึงซึ่งความหมายที่คลายค่า กลายเป็นใบแห้งกรอบรอบชรา แล้วก็หล่นลงมายังพื้นดิน วัฏจักรของใบไม้ ..ที่คล้ายๆกับชีวิตนะคะน้องจ๋า
4 กันยายน 2546 22:16 น. - comment id 165466
@...สวัสดีค่ะน้องอ้อม สบายดีนะคะ ..
4 กันยายน 2546 22:18 น. - comment id 165468
@...คุณลุงอาจารย์เวทย์.. ขอบพระคุณในคำสั่งสอนนะคะ ดีใจจัง..
4 กันยายน 2546 22:23 น. - comment id 165470
@...ชัยชนะ... ใบไม้งามยามตรึงผึ่งลำต้น เมื่อร่วงหล่นเป็นอาหารสารแปลงไว้ เจือชีวิตสัตว์น้อยนิดถ้วนทั่วไป คือคุณแห่งใบไม้ที่งดงาม
4 กันยายน 2546 22:26 น. - comment id 165471
@...ผู้หญิงไร้เงาคะ... คือละครโรงใหญ่ให้เรียนรู้ และได้ดูบทบาทประกาศก้อง ในความจริงของสิ่งที่ควรมอง คือทั้งผองผ่านไปไม่หวนคืน ..ขอบคุณที่ชอบนะคะ น้องตูน..