รถไฟ...ขบวนสุดท้าย

นกตะวัน


รอรถไฟใกล้มาสถานี			
ขบวนนี้มีเธอได้เจอแน่
เพราะขาดใครไร้คู่คอยดูแล			
จึงชะแง้แลรถทุ่มหมดใจ
เธอบอกฉันวันนี้ไม่มีผิด			
ฉันมีสิทธิ์พิชิตใจคว้าไว้ได้
ให้ฉันรอพอรถบึ่งถึงทันใด			
รถจอดไซ้ขึ้นไปเจอเธอแน่นอน
แต่ใจฉันหวั่นไหวรถใกล้มา			
เคลื่อนเข้าท่ามาแล้วแจวจากก่อน
หวงความโสดโดดเดี่ยวเที่ยวตะลอน		
อยากกลับย้อนถอนรักคืนไม่ยืนคอย
แม้เธอไปไกลลับไม่กลับแน่			
เลิกชะแง้แลใครไม่มีถอย
อยู่คนเดียวเดี่ยวโดดนี้ดีไม่น้อย		
ไม่ต้องคอยห้อยตามยามมีใคร				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    3 กันยายน 2546 21:52 น. - comment id 165166

    แม้เป็นรถไฟขบวนสุดท้าย
    ที่ฉันจะได้เคลื่อนย้ายความโศกศัลย์
    ให้จบไปไม่เข้าใกล้ในทุกวัน
    แต่สุดท้ายฉันก็ขึ้นรถไฟไม่ทันอยู่ดี
    
    ***ตกรถค่ะ  เที่ยวสุดท้ายแล้วดีซิค่ะ  งานนี้เลยต้องกินแห้วอีกตามเคยค่ะ  กลอนน่ารักมากค่ะ***
  • เนม

    4 กันยายน 2546 00:37 น. - comment id 165229

    อยากอยู่ใกล้เป็นรถไฟขบวนสุดท้าย...
    คอยห่วงใยเข้าใจเธอเสมอ...
    บนเส้นทางอ้างว้างไม่มีเธอ...
    ฉันคงเพ้อละเมอทุกเวลา...
    อย่าหวงแหนอิสระจนละทิ้ง...
    คนรักจริงรักเธอรักหนักหนา...
    ถึงไม่เคยรับรู้ด้วยวาจา...
    ให้รู้ว่ามีคนแอบห่วงใย...
    
    แวะมาทัก
  • tiki

    4 กันยายน 2546 01:53 น. - comment id 165240

    อ์มม์   น่าคิดนะ
  • |NdEpEndEnT

    4 กันยายน 2546 11:39 น. - comment id 165299

    รถไฟจากลาให้อ้างว้าง
    หยาดน้ำค้างแตะริมฝีปากเศร้า
    ร้างลาไกลให้จิตนั้นเงียบเหงา
    คอยรุมเร้ามอมเมาในใจตน
    
    independe
  • ชัยชนะ

    4 กันยายน 2546 21:50 น. - comment id 165448

    เสียงรถด่วน เปิดหวูด ฉุดให้ขึ้น
    เธอยิ้มยืน อยู่ใน ไปไหมพี่
    ขึ้นมาเถิด เปิดประตู คู่ชีวี
    ก้าวย่างนี้ หันรีขวาง ดวงชักนำ
    
    
    
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน