สีฟ้าของเราอาจจะดูเหงาไม่เท่ากัน น้ำตาแต่ละหยดในวันนั้น - - - จึงไม่ต่างกับวันนี้ นับแต่วันที่จาก - - - ฉันก็เข้าใจความรักมากขึ้นทุกที จึงเต็มใจจะหันหลังมาแต่โดยดี - - - และไม่คิดที่จะกลับไป ถึงจะเจ็บร้าว แต่ความอ่อนไหวของเรื่องราว - - - ก็สอนฉัน แค่ความเหงาที่ต่างกัน - - - ฉันรู้ว่ามันไม่สำคัญเท่าไหร่ ถึงฟ้าเธอจะดูกว้าง - - - แต่ที่กว้างกว่าคือหัวใจ ความอดทนฉันน้อยไป เมื่อรู้ว่าเป็นความรักที่เติมเท่าไหร่ - - - ก็ไม่เต็ม
2 กันยายน 2546 10:20 น. - comment id 164771
หากรักเขา อย่าพยายามเปลี่ยนแปลงอะไรในตัวเขา จงรักเขา ในสิ่งที่เขาเป็น ...............^-^................ ..................................
2 กันยายน 2546 23:57 น. - comment id 165009
ฟ้ายังมีเปลี่ยนสี ชายชาตรีจึงมีเปลี่ยนใจ และหญิงอย่างเราทำไมจะลืมเขาไม่ได้ ในเมื่อเขาเปลี่ยนใจเราก็เปลี่ยนไปได้เหมือนกัน ***เป็นกลอนที่กินใจและโดนใจจังเลยจ๊ะ***
10 กันยายน 2546 13:53 น. - comment id 166709
ฟ้าสีหม่นกับหนึ่งคนเศร้า ฟ้าสีเทากับหนึ่งคนหวั่นไหว ฟ้ามีฝนตอนอีกคนจะจากไป ฟ้าคงสดใสถ้าเธอจะคืนมา