กี่ครั้ง - - -ที่ต้องทนกับความปวดร้าว กี่ร้อนกี่หนาว - - - ที่ผ่านมาอย่างโดดเดี่ยว กี่คืนแล้ว - - - ที่ฉันต้องนอนร้องไห้คนเดียว กี่วันแล้ว - - - ที่ต้องเปล่าเปลี่ยวโดยไร้คนข้าง ข้างใจ นานแล้ว - - - ที่ฉันยังจมอยู่กับอดีต นานแล้ว - - - ที่ฉันไม่ได้คิดถึงวันใหม่ ใหม่ นานแล้ว - - - ที่ทุก ทุกวัน เพียงผ่านแล้วก็ผ่านไป นานแล้ว - - - ที่ฉันไม่ได้คิดถึงใครที่ห่วงใยกัน วันนี้ฉันอยากจะขอแก้ตัวใหม่ ไม่ใช่ว่าจะทำร้ายใจตัวเองอีกอย่างนั้น แต่คราวนี้จะดูแลทะนุถนอมหัวใจ - - - แม้ไม่ใช่ของกันและกัน และให้ความสำคัญกับทุก ทุกวันที่ผ่านเข้ามา ขอสัญญา - - - ต่อไปนี้จะไม่ร้องไห้ แม้วันใดจะรู้สึกเหนื่อยและล้า จะทำใจให้เข้มแข็งกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา และจะไม่เสียน้ำตาให้ใครดูว่าฉันนั้น - - - อ่อนแอ
2 กันยายน 2546 01:35 น. - comment id 164740
ดีใจที่เห็นเธอคิดได้อย่างนี้ เพราะชีวิตที่มี~มีค่ามากมายมหาศาล ยังต้องเดินทางอันแสนไกลอีกยาวนาน บนเส้นทางที่เธอจะต้อง.......... ....พบพาน ทั้ง สุข~เศร้า เคล้ากันอีกต่อไป ***** กลอนเพราะมากครับ ^^
2 กันยายน 2546 23:12 น. - comment id 164981
กี่ครั้งที่ต้องเจอกับน้ำตา กี่ครั้งกี่เพลาที่ฉันไม่อาจร้างลาเจ้าความเหงา กี่ครั้งก็ไม่รู้ที่ฉันอยู่กับความเศร้า เมื่อเธอไม่มีหัวใจให้เราเหมือนเก่าฉันจึงเศร้าเรื่อยมา ฉะนั้นต่อไปนี้ ฉันจะรักตัวเองทุกนาทีไม่ห่วงหา หรือว่าจมอยู่อีกต่อไปกับเจ้าน้ำตา เพราะฉันจะรักตัวเองมากกว่าและขอเห็นค่าตัวเองสักที ***เป็นกลอนที่ไพเราะอีกแล้วหละจ๊ะ ชอบนะค่ะ***