แสงแดดผ่านเมฆามาเยี่ยมเยือน ดั่งเสมือนความสุขให้ฝันใฝ่ แสงแดดแผดอาบร่างชิดใกล้ ให้สดใสใสสดเนื้อกายา แดดสดส่องผิวเป็นประกาย แลลม้ายคล้ายแก้วแววอำภา สุรีย์แสงส้มแสดยามยิหวา กระทบฟ้าสู่ดินเป็นเงางาม วันอาทิตย์สุขสบายยามวันว่าง ไม่อ้างว้างโดดเดี่ยวใจวาบหวาม คนึงนิตย์สราญใจทุกโมงยาม สุขคุกคามวันเวลาฉันปรีเปรม มองออกไปนอกระเบียง เหมือนหนึ่งใจเคียงฟ้าหมื่นเล่ม สบายตาสบายใจได้เติมเต็ม สุดเกษมวันเวลาเสกสรรสร้าง หนึ่งวันหนึ่งหัวใจลอยละล่อง ไร้หม่นหมองทรมานเมื่อวันร้าง อยู่กับวันเวลาที่ปลูกสร้าง หากไกลห่างวันวานก็คงดี ฟากฟ้าแสนไกลหวนคนึง ให้คิดถึงวันคืนของวันนี้ แสงอาทิตย์สาดส่องดวงชีวี ใจเริ่มรี่กระปรี้กระเปร่าเร้าอามรมณ์
1 กันยายน 2546 23:38 น. - comment id 164728
แสงแดดผ่านเมฆามาเยี่ยมเยือน เปรียบเสมือนหัวใจฉันที่สดใส แสงแดดผ่านเมฆามาทักทาย เปรียบเสมือนเธอมีชิดใกล้ในใจกัน **เป็นกลอนที่ไพเราะมากๆๆๆๆๆค่ะ***
1 กันยายน 2546 23:44 น. - comment id 164729
สายลมพัดผ่านกายาพาสดชื่น ยามค่ำคืนหิ่งห้อยเปล่งแสงสวยสดใส ดาวบนฟากฟ้ากระพริบกระซิบบอกหัวใจ อุ่นละไมเมื่อมีเธอชิดใกล้ไม่ทิ้งกัน .. **** =^---^= กลอนเพราะมากครีาบบบ
1 กันยายน 2546 23:57 น. - comment id 164732
มาเยี่ยมน้องจ๋า ในวันสบายๆค่ะ ล่องลอยไปกับสุขสันต์ แต่ละวันช่างสดใส เมื่อความหมองหมดสิ้นไป เหมือนฟ้าไร้เมฆกำบัง