ละอองไอสีขาวราวม่านไหม ลอยอ้อยอิ่งเรื่อยไปทั้งผืนหล้า พรมทิวเขาเบาบางลออตา โอบพนาเพิงพักพำนักกาย จูงมือกันดั้นด้นบนภูผา เพื่อไปชมสุริยาสาดแสงฉาย แม้นเหน็บหนาวชำแรกแทรกผิวกาย ยังคงหมายเดินภูอยู่ด้วยกัน ถึงที่งามตามใจใฝ่อรุณ รับสายแดดอบอุ่นอย่างสุขสันต์ ลมหายใจเป็นไอและหมอกควัน ดูแปลกตากกว่าทุกวันที่เคยเป็น แสงสีทองส่องขอบฟ้าพร่าระยับ พร่างพรายจับบรรเจิดตาคราพบเห็น รัตติกาลค่อยลบเลือนและหลีกเร้น พุ่มพฤกษ์ไพรจึงโดดเด่นรับทิวา เที่ยวเดินชมแมกไม้ในยามเช้า หยุดฝีเท้าชมความงามของบุปผา ล้วนร่าเริงเคลียคลอล้อภุมรา ต่างเบิกบานหรรษาในมาลี เสียงแมลงแฝงกายทักทายกัน ชมสีสันพฤกษาหลายหลากสี อยู่บนภู...ดูโค้งฟ้าจรดปฐพี โลกใบนี้ช่างกว้างใหญ่ไร้ประมาณ
1 กันยายน 2546 21:36 น. - comment id 164685
เที่ยวเดินชมแมกไม้ในยามเช้า พบกับหมอกสีขาว ๆ ช่างสดใส ทั้งอีกด้วยพฤกษาพนาไพร ทำให้ฉันสุขใจหาใดจะเปรีบบปาน ***เป็นกลอนที่น่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ว่าง ๆ ไปเที่ยวชมธรรมชาติด้วยกันดีกว่าไหมค่ะ ไปด้วยกันเยอะ ๆ สนุกดีค่ะ***
1 กันยายน 2546 21:58 น. - comment id 164697
เที่ยวท่องไป ไพรพนา แผ่นฟ้ากว้าง ฤดีดวง ชมพฤษา บุปผาไหว บานยั่วเย้า เคล้าละออง ลองใจชาย สุขสบาย เหมือนสวรรค์ เสกสรรมา
2 กันยายน 2546 21:52 น. - comment id 164923
@...น้องผู้หญิงไร้เงาคะ.. ชมมวลไม้ในม่านหมอกบอกความหนาว ไอสีขาวลอยอ้อยอิ่งนิ่งในฝัน บรรยากาศสดชื่นพนาวัลย์ รับรสอันชื่นใจในยามเช้า ..ดีค่ะ ไปเที่ยวกันเยอะๆ..
2 กันยายน 2546 21:56 น. - comment id 164926
@...ชัยชนะ.. มาเสมอเจอทุกครั้ง ไม่เคยยั้งมาเคียงข้าง น้ำใจไม่เคยจาง หรือเหินห่างแม้สักวัน ...ขอบคุฯมากค่ะชัยชนะที่มาทักทายเสมอ ... ดีใจที่มีเพื่อนเดินทางด้วยกัน..
8 กันยายน 2546 18:39 น. - comment id 166280
เพราะเดินทาง ระหว่างฟ้า จึงมาพบ เมื่อทางนั้น มาบรรจบ ณ จุดนี้ ขอบคุณ มิตรภาพ ที่ใจดี โลกยังกลม ลมยังมี ณ ชีวิต ... สวัสดีครับพี่ดอกแก้ว :-)