๕๓ มองดูโคลงเขียนใหม่ใครทุกคน ติดใจตนอยู่หลายบทความเก่าข้าฯ ยังแว่วเสียง กวีเก่าเร้าอุรา ขอยกมา เป็นปฐม ชมโคลงสี่ เรื่องมีว่า ...เมื่อกวี ท่านพลัดถิ่น ถูกขับไปอยู่แผ่นดิน นครศรีฯ พบนางในแห่งเจ้าเมืองนครฯบุรี เอ่ยเกี้ยวทีนางตอบ...เหยียด เหยียบฝังรอย @ หะหายกระต่ายเต้น ชมจันทร์ มันบ่เจียมตัวมัน ต่ำต้อย .นกยูงหากกระสันต์ ถึงเมฆ มันบ่เจียมตัวน้อย ต่ำต้อย เดียรัจฉาน @ ยามกวีจากเมืองกรุงผู้เก่งกล้า ฟังวาจานางในวังช่างห้าวหาญ ลมขึ้นหู ดูไม่ออก...ว่ารอนราน เห็นงามนัก ปากชาวบ้าน นักวาจา จึงตอบความทันควันประสากวี จะฝากรอยวจีที่คมกล้า ฝังแผ่นดินเมืองนครศรีฯนครา คู่แผ่นดิน แผ่นฟ้า ถึงเดือนดาว @ หะหายกระต่ายเต้น ชมแข สูงส่งสุดตาแล สู่ฟ้า ฤดูฤดีแดสัตว์สู่ กันนา อย่าว่าเรา ..เจ้า...ข้า อยู่พื้น เดียวกัน@ สองบทโต้ โคลงสี่ นี้ถึงเลือด นางในเดือด ฟ้ององค์ฯ ทรงหุนหัน สั่งลงโทษ กวีกล้า ผู้ดุดัน ความละเอียด ใดใดนั้น ท่านช่วยเติม. เชิญท่านตอบ ตามชอบใจ ที่ได้รู้ ยกคำโคลง กลอนครู มาส่งเสริม ผู้ไม่รู้ จะได้รู้ ความเดิมเดิม เรื่องเหิมเกริม ก้องฟ้า กวีไทย.......@ ทิกิ (tiki) ๓๐ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๔๖ ๑๒:๐๐ นาฬิกา กวีคอนโด ณ. บางกอกเมืองฟ้าอมร ประเทศไทย
30 สิงหาคม 2546 12:52 น. - comment id 164392
ขออ-ภัย บาทที่หลุดๆ อาจลืมเลือนไปบ้าง ขอจัดหน้าหน่อยค่ะ
30 สิงหาคม 2546 16:16 น. - comment id 164422
อิอิ สวัสดียามบ่าย พี่ tiki ...
30 สิงหาคม 2546 16:31 น. - comment id 164427
ได้ความรู้
30 สิงหาคม 2546 19:11 น. - comment id 164455
เมจิคเชี่ยน -^^- ... ขี้เกียจล๊อกอิน รหัสสมาชิก : 8 - Pheem รหัส - วัน เวลา : 167255 - 30 ส.ค. 46 - 16:31 ได้แต่คำโคลงกับประวัติบ้างไม่มาก อยากให้ท่านปราชญ์กวีผุ้รู้ที่นี้ ช่วยให้รายละเอียดเกร็ดปลีกย่อยหน่อยนะคะ
30 สิงหาคม 2546 22:19 น. - comment id 164486
แวะมาชื่นชมความสามารถนะค่ะ กลอนบทนี้ทำให้ผู้หญิงไร้เงาได้รับความรู้เพิ่มขึ้นเยอะเลยค่ะ
31 สิงหาคม 2546 02:13 น. - comment id 164521
ประทับใจ มากมาก มาวันแรก คือการแบก ความหาญกล้า มาที่นี่ บ้านไทยโพ-เอ็ม เต็ม ...เหล่ากวี ฉันรอรี ทำไงดี แต่จะมา เห็นมีหน้า กลอนกวี ให้เติมเพิ่ม ก็อึกเหิม เอามาลง ด้วยสักหน้า แสนประทับ จับใจ ในหัทยา คนโผล่หน้า มาคนนี้...ผู้หญิงไร้เงา ขอขอบคุณนับจากวันแรกมาเลยค่ะ คุณผู้หญิงไร้เงา...... tiki 1:52 นาฬิกา
31 สิงหาคม 2546 04:59 น. - comment id 164525
ขอฝากกลอนที่ตอบพี่แก้วในลานกลอนกวีไทย ไว้ที่นีหน่อยนะคะสลักธรรม 4 มองกองกูณฑ์โปรยปรายสายน้ำไหล เถ้าถ่านมอดกระเซ็นไสวไปตามสาย ชลธารคือน้ำตาที่พร่าพราย กี่ล้านสาย ล้านชีวิต ที่ติดมา เพียงภพหนึ่งของชีวิตยังเท่านี้ ล้านชีวีที่ผ่านไปใยเห็นค่า เกิดแล้วตาย เกิดแล้วตาย ผายผ่านมา มืดและดำเกลื่อนธาราที่ผ่านไป ไม่รู้คิด ไม่รู้จิต เพราะติดข้อง จะแยกมอง สิ่งใดใด ไม่รู้ได้ ก็แค่นั่น แต่ละวัน ก็ผ่านไป ร้าวหัวเราะ หวั่นไหว ก็เท่ากัน จะปิดเกม ชีวิต ปิดเมื่อถึง จะติดข้อง เคืองขี้ง ถึงไหนเล่า สมาคม ทุกสังคม ก็บ่มเอา หนักหนา สาแก่เรา ไม่พอทน ก็แค่นั้น...ผ่านเวลา อีกคราครั้ง จะยึดติด อะไรกระทั่ง เรื่องคนบ่น กรรมของใคร ก็ของมัน นั้นต้องทน แยกรูปนาม ข้ามเขตคน ก็ตกคลอง(อวิชชา) ตอบพี่แก้ว โดย tiki [14 ส.ค. 2546 , 15:11:32 น.]
31 สิงหาคม 2546 11:01 น. - comment id 164556
..เรน แวะมา..ทักทาย... ให้หาย คิดถึง... ..แค่..อยากบอกนิดนึง... เรน..นึก..ๆๆๆ...ว่า... ...คิดถึง..นะคะ... .
1 กันยายน 2546 01:28 น. - comment id 164598
คำคิดถึงของน้องเรน.....พี่คอยหาย อยู่ที่ไหน...ไม่เคยเห็น.....เป็นห่วง
1 กันยายน 2546 04:49 น. - comment id 164610
Response no.5 From: tiki ติ๊ก 1 Sep 2003 03:27 #309758 delete The Poem I wrote at THAIPOEM ,,,the intermission poem That day I read the poem at THAIPOEM.COM and just to jam in with that nice guy there. The intermission is quite cool Then I d like you all read it as well. Anyway I dont know why Font Thai doesnt work right tonite... but I can accept it right now.Its good to me too topractice printing English again before I forget how to interpret my English from Thai The interpretation of this poem might really be difficult, but Ill try. ยามรักผักแค่นเคี้ยว ขมใจ ยิ่งเฮย ยอมเพื่อนางคราใด จุ่งเอื้อ ครายามหน่ายสวาทไว เหินห่าง ลืมแฮ หวานพี่คายกากเหลือ ห่างร้อย พันทาง ขอลองสักโคลงเคลงนะคะ จาก : รหัสสมาชิก : 4895 - tiki รหัส - วัน เวลา : 167055 - 29 ส.ค. 46 - 23:38 Once your love cherished. . the bitterness of a...........harnished simple leaf... you tasted it as if to pamper me. But when the sweetiest of all the sugar cane you didnt even taste it in wain...,,but threw it away just like the way you left me. คุณทิกิอีกรอบครับ ยามรักผักแค่นเคี้ยว ขมใจ ยิ่งเฮย ยอมเพื่อนางคราใด จุ่งเอื้อ ครายามหน่ายสวาทไว เหินห่าง ลืมแฮ หวานพี่คายกาก..เหลือ ห่างร้อย พันทาง ตกโท...ตรงเหลือ...ครับ....ลองแปลงไม่แน่ใจว่าความจะเข้ากันหรือเปล่า...อิๆๆ คือพี่จากนุ่มเนื้อ หน่ายน้องล่องหนี The bitter of all for love you cherished it for me to praise The sweetiest ....you pushed away is when the love is gone instead. tiki The interpretor. tiki I dont know why I cant type Thai here as well in your diary,,,mirinda anyway, Pleare revise English for me Id very glad too. Theres a poem to my(Teacher ) one at a day,,,,Khlonge ,,how about you ...today เก็บมาฝากจากบ้าน อีกสองที่ โคลงนักเรียนบทนี้ ที่ฉันเขียน ส่งอาจารย์ที่นี่ ไม่คิดค่าเรียน ขอเพียงเพียร ทำโคลงดี มีราคา (ฝากมาให้ชมความพยาย้าม พยายาม.. แต่ตัวเองจะแต่งบาทสุดท้าย แล้วค่ะว่า ยามรักผักแค่นเคี้ยว ขมใจ ยิ่งเฮย ยอมเพื่อนางคราใด จุ่งเอื้อ ครายามหน่ายสวาทไว เหินห่าง ลืมแฮ หวานพี่คายกาก..เชื้อ เร่งเร้น ไกลทาง
2 กันยายน 2546 08:19 น. - comment id 164753
แวะมาแง้มดูอยู่นอกประตูไม่กล้าเข้าไปข้างในครับ ด้วยว่าฝีมือยังไม่สูงส่ง ก็มาส่งแค่เสียงทักทายกันแล้วนะครับ
2 กันยายน 2546 15:59 น. - comment id 164824
แวะมาแง้มดูอยู่นอกประตูไม่กล้าเข้าไปข้างในครับ ด้วยว่าฝีมือยังไม่สูงส่ง ก็มาส่งแค่เสียงทักทายกันแล้วนะครับ จาก : รหัสสมาชิก : 5053 - ชัยชนะ รหัส - วัน เวลา : 167605 - 02 ก.ย. 46 - 08:19 ขอบคุณที่มาทักทายนะคะ คราวหน้ามาเขียนตอบเรื่อยๆคะ ขอบคุณคุณชัยชนะมากค่ะ อันนี้ ค้อปี้ที่ตอบเด็กๆใน UK ที่อยากเขียกลอน โคลง น่ะคะ
20 ธันวาคม 2549 19:03 น. - comment id 194597
เท่าที่รู้มานะเจ้าคะ รู้สึกว่าโคลงศรีปราชญ์บทนี้ จะเป็นบทตอบโต้ระหว่าง พระสนมของสมเด็จพระนารายณ์มหาราช กับศรีปราชญ์ซึ่งเป็นเหตุให้ศรีปราชญ์ถูกเนรเทศไปอยู่นครศรีธรรมราชนะคะ ซึ่งที่เคยอ่านมามีดังนี้... หะหายกระต่ายเต้น ชมจันทร์ มันบ่เจียมตัวมัน ต่ำต้อย นกยูงหากกระสันต์ ถึงเมฆ มันบ่เจียมตัวน้อย ต่ำด้วยเดียรฉาน .................................................................. หะหายกระต่ายเต้น ชมแข สูงส่งสุดตาแล สู่ฟ้า รดูรดีแด สู่สัตว์ กันนา อย่าว่าเราเจ้าข้า อยู่พิ้นดินเดียว...
21 ตุลาคม 2553 16:04 น. - comment id 231178
ธรณีภพนี้เพ่ง ทิพญาณ หนึ่งรา เราก็ลูกอาจารย์ หนึ่งบ้าง เราผิดท่านประหาร เราชอบ เรา บ ผิด ท่านมล้าง ดาบนี้ คืนสนอง
8 มกราคม 2551 20:33 น. - comment id 261255
ระดูฤดีแด สัตว์สู่กันนา..... แปลความได้ว่า...ดังนี้.... เมื่อยาม "เมนส์" มา สัตว์(ตัวเมีย)ทั้งหลาย ย่อมเกิดอาการกระสันต์สวาทอยากสมสู่ เป็นอาการธรรมชาติ ไม่ว่าจะเป็นเจ้าฟ้า หรือ ข้าแผ่นดิน ก็หามีอันใดต่างกันไม่ หรือใครจะเถียง ?
6 กุมภาพันธ์ 2550 01:57 น. - comment id 414885
คุณ โกเมน ขอบคุณ่ที่มาให้รายละเอียดนะคะ พอดี เดือนก่อนยุ่งๆเรื่องงานปีใหม่ ไม่ค่อยได้เข้าไทยโพม วันนี้แวะมาดูกลอนเก่า ขอบคุณยิ่งค่ะ