ไม่เคยเลยสักนิดจะคิดถึง แต่พอมึงจะจากไกลแล้วใจหาย เคยร่วมทางใกล้ชิดสนิทกาย ดีหรือร้ายก็รู้เห็นเป็นเพื่อนใจ ตอนมึงอยู่กูไม่เคยจะสำนึก มึงจะไปจึงรู้สึกระลึกได้ ว่ามึงเป็นเช่นมิตรสนิทใจ ปัญหาใดก็ได้มึงไว้พึ่งพา ใจหนึ่งกูก็ยินดีที่เพื่อนสุข ใจหนึ่งทุกข์หวนไห้อาลัยหา ยากเหลือเกินจะเอ่ยคำว่าอำลา เพราะใจรู้ดีว่ายังอาลัย มิตรภาพระหว่างเพื่อนไม่เลือนลบ หวังเส้นทางจะบรรจบพบกันใหม่ มึงกลับมาเจอกันแม้วันใด เดิมอย่างไรเป็นอย่างนั้น.......กูสัญญา
30 สิงหาคม 2546 11:42 น. - comment id 164357
ถ้าไม่มี กู มึง นะสิ ความจะเสีย อิๆๆ
30 สิงหาคม 2546 12:29 น. - comment id 164385
มึงกะกู จะจากกัน ในวันนี้ แสนอาลัยเพื่อนที่ดีจะจากหาย ใช่เพื่อนกิน มึงกะกู เหมือนเพื่อนตาย มึงจากกาย แต่ใจกู รู้แต่มึง ฝากของกูด้วยแระกัน
30 สิงหาคม 2546 21:49 น. - comment id 164471
หากเพื่อนไปคงเศร้าแต่เข้าใจ ว่าเพราะอะไรเพื่อนถึงต้องไปไกลจากฉัน เอาเป็นว่ากลับมาเราพบกัน รับประกันเหมือนก่อนนั้นทุกประการ ***กลอนบทนี้ความหมายดีมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ แต่ก็อย่างที่คุณว่านั้นหละค่ะ คำบางคำไม่ค่อยสุภาพเท่าไร แต่ไม่เป็นไรค่ะ ในเมื่อเป็นลักษณะคำเฉพาะกลุ่มและความหมายอาจกินใจกัน ก็ ok แล้ว จริงไหมค่ะ เพื่อนเข้าใจเพื่อนเสมอค่ะ คิดอย่างนั้นนะค่ะ***
30 สิงหาคม 2546 22:19 น. - comment id 164487
ฟังคำเพื่อน เตือนใจจาก ทักทายหา หยาดน้ำตา คราคร่ำ รินพรำไหล จำจากจร อาวรณ์หา ห่วงอาลัย แม้นจากไกล หทัยนั้น ไม่ผันแปร
1 กันยายน 2546 15:11 น. - comment id 164646
กูรักมึง เพื่อนรักจะจากแล้ว ถนนแนวใดนั่นมิอาจเห็น มึงจะไปใครเล่าจะใจเย็น กูจะเป็นเพื่อนรักตลอดไป
2 กันยายน 2546 02:13 น. - comment id 164742
เข้ามาแก้ไขเป็นสำนวนใหม่ ตามของจริงที่ให้เพื่อนครับ (แก้ไม่มากครับ)