สิ่งที่หายไป

พิราบสีขาว

สิ่งหนึ่งสิ่งนั้นที่ไม่ยอมจากไป
สิ่งไหนสิ่งอันที่ฉันพรั้มเพ้อ
สิ่งสรรค์อันไหนที่ใจอยากเจอ
ยื่นมาเสนอสิ่งอันจรรโลงใจ
สิ่งสรรพสรรค์หาไปไม่ไกลเกิน
ยังมาเพลินกับสิ่งที่ไร้ละเมอ
มาไกลจนเกินเดินเลย เลยเธอ
เมื่อไหร่เจอสิ่งเก่าที่พรันพรากไป
สิ่งที่เป็นดวงใจอันขาดหาย
ต้องเดียวดายอ้างว้างหวงดวงใจ
อยากให้กลับมาเริ่มอีกครั้งใหม่
มอบดวงใจสิ่งเก่าเฝ้ารอเธอ				
comments powered by Disqus
  • พิราบสีขาว

    24 สิงหาคม 2546 21:38 น. - comment id 162634

    สวัสดีๆ
  • พิราบสีขาว

    24 สิงหาคม 2546 21:38 น. - comment id 162635

    สวัสดีๆ
  • พิราบสีขาว

    24 สิงหาคม 2546 21:38 น. - comment id 162636

    สวัสดีๆ
  • sarayuchi

    24 สิงหาคม 2546 23:01 น. - comment id 162663

    แล้วเมื่อไหร่จะหาเจอเล่า
  • sarayuchi

    24 สิงหาคม 2546 23:01 น. - comment id 162664

    แล้วเมื่อไหร่จะหาเจอเล่า
  • Nam Khaeng

    25 สิงหาคม 2546 20:53 น. - comment id 162852

    ได้แต่รอ รอ รอ แล้วก็รอ
    ขอให้สมหวังกับการรอคอย
  • ผู้หญิงไร้เงา

    26 สิงหาคม 2546 04:47 น. - comment id 162949

    สิ่งหนึ่งเป็นดวงใจอันขาดหาย
    ทำให้เหลือแต่ความเดียวดายของความหลัง
    สิ่งหนึ่งถ้ากลับมาอยู่ในทุกวัน
    คงจะทำให้ฉันสมหวังดั่งรอคอย
    
    ***แวะมาทักทายค่ะ***
  • กระดานโต้คลื่น

    26 สิงหาคม 2546 13:57 น. - comment id 163072

    มาอ่านเจ้าค่ะ
    
  • พิราบสีขาว

    7 กันยายน 2546 22:32 น. - comment id 166042

    ดีใจที่มาอ่านกันนะ
  • พิราบสีขาว

    9 กันยายน 2546 18:08 น. - comment id 166545

    ยังหารักเก่าเฝ้ารอคอย

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน