มนตร์รักแดร็กคูร่า....ภาค1

doctorchira

เมื่อแสงสุรีย์หนีลับ           สีดำมาทับทาบหล้า
ความมืดอ้อล้อจันทรา                 ดาราออกมาประชัน
ตัวข้าพลิกฟื้นตื่นจิต                   จะได้พบมิตรนางขวัญ
นักกลอนนอนดึกลาวรรณ์          ออกมาพบกัน.....ข้ารอ ..ฯ
         เกี่ยวก้วยร้อยนิ้วชมชื่น    พฤกษาร่มรื่นใบสอ
ทาบเงาดั่งขึงข่ายทอ                   โอบนวลละออแนบชาย
แว่วเสียงเรไรไพรกล่อม            ปลุกจิตละม่อมสั่นไหว
พิณพาตย์แห่งป่าเสียดใจ           เบียดให้ดวงใจแนบกัน
          เรณูบุษบงส่งกลิ่น             ลมพัดประทินกลิ่นสวรรค์
เฉื่ยยฉิวปลิวฟุ้งลาวัลย์               ประสานกอดกันเดินดง
ชื่นชมรมณีย์ชีวิต                       เงียบนิ่งสนิทมิ่งขวัญ
แสงรอดขอบฟ้าตะวัน                  คืนพรุ่งพบ..กัน..ข้ารอ  ฯ
                                                  ..............จ๋าจ๊ะ...............				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    23 สิงหาคม 2546 22:26 น. - comment id 162363

    ไพเราะมากเลยค่ะ  แล้วรอใครบ้างแหละค่ะ  สงสัยจัง
  • พุด

    23 สิงหาคม 2546 22:59 น. - comment id 162379

    มาแปลกค่ะทั้งบทเพลงและบทกวี ต้องตามติดค่ะ
  • เมจิคเชี่ยน -^^-

    23 สิงหาคม 2546 23:23 น. - comment id 162393

    อ่าา เพราะๆๆครับ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน