http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=716 สองมือล้วงกระเป๋าสองเท้าติดดิน..... วันนี้ ดวงไปเที่ยวชมงาน แสดงสินค้าและเฟอร์นิเจอร์ส่งออก ที่ยิ่งใหญ่มโหฬาร จัดคู่กันกับ..งาน Brave new World ของสมาคมสถาปนิกสยาม..ที่จัดขึ้นมาเพื่อ แสดงผลงาน หาญกล้าท้าทายโลกใหม่ในสหัสวรรษหน้า งานของสถาปนิก.. ดึงดูดใจคนไทยช่างซื้อ ได้น้อยกว่าอีกงานมาก เพราะงาน แสดงสินค้า นั้นมีของล่อตา ล่อใจ ล่อให้ล้วงกระเป๋า พาสองท้าวก้าวเดิน จับจ่ายอย่างเมามันส์ มือเป็นระวิง วิ่งเข้าใส่ ด้วยใจแห่งความอยากได้.. ตามประสามนุษย์ปุถุชนคนเดินดิน บางคนถึงกับเอารถลากมาไว้ลากเสียเอง ยามที่ซื้อจนทั้งหิ้วทั้งห้อยย้อยเป็นพวงลากดิน... หิ้วไปไม่ไหวแล้ว..... ดวง ขอเล่าถึงงานสถาปนิกก่อนแล้วกันนะคะ คงไม่มีอะไรมันส์ เพราะดวงเองเป็นแค่ สถาปนึก ทำทุกอย่าง ของบ้านตัวเอง ทั้งทุบ ทั้งจัด ทั้งเป็นแจ๋ว ... บางครั้งกลัวจะไม่ได้ทุบ ได้รื้อ แล้วเราก็ทำทุกอย่างที่ขวางหน้า..ได้โดยนึกๆเอาเอง... ดวง..รู้ศัพท์แสงแทงตลอด ของเหล่า ยอดอาคิเทค เพราะ ดวง....ชอบแต่งบ้าน จัดบ้าน ชอบฝันที่จะมีบ้านสวยหลายสไตล์ เพราะการทำบ้านให้สวยงาม น่าอยู่ดูดีนั้น ใจเราเองก็แสนสุข แสนสบายกายใจนะ ดวงจึงชอบดูทุกอย่างที่เกี่ยวกับบ้าน ที่จะทำให้บ้านเป็นวิมานของเรา.... วันนี้ก็ไปเห็นบ้านสำเร็จรูป น่ารัก เหมาะที่จะมาวางไว้ บนระเบียงดาดฟ้ากว้างของบ้านดวง ไว้ให้นอนฝัน นอนจินตนาการ สร้างงานเขียนให้ดีๆ ยิ่งๆขึ้นไป แต่คงเหมาะเจาะเฉพาะบ้าน เพราะดูราคาแล้ว ช่างไม่เหมาะ เบาะๆก็แค่ 7 แสนเอง.. จึงจำใจ จำลา จำจาก มานอนเต้นท์หรู ดูดาว ต่อไปดีกว่า ดูพอดี พอเหมาะ พอเพียง กับชีวีนี้ที่เป็นของเรา.... บ้านนั้นคงเหมาะกับชีวิตคนอื่น คิดได้ดังนี้เราก็ไม่มีปัญหาพาให้ใจแสนสุขเหมือนเดิม...... งานนี้ ดีตรงที่มี โบชัวร์ แจกมั่วไปหมด ให้จดจำไม่หวาดไหวในรายการสินค้า ท้าทายทั้งท่านผู้ชม และคนออกแบบ ที่จะได้นำไปใช้ในงาน ให้ออกมาดูดี มีประโยชน์ใช้สอย ตามใจไปกับกระเป๋า เจ้าของบ้าน......... ดวงมิอาจ.. วิจารณ์งานใครไหนได้ เพราะใช้เวลาสั้นมาก เดินไม่ได้นานกับส้นสูงสวย ที่แทบม้วยเพราะเมื่อย...เห็นผลงานผ่านตาน่ายกย่อง ของสถาปนิกรุ่นใหม่ไฟแรง ขอเอาใจช่วย ให้กล้าหาญ ชาญชัย ออกไปสู้ตลาดโลกกับเขาดูบ้าง แค่ประเทศเพื่อนบ้านก็ยังดี.... อย่างที่รุ่นพี่เคยสร้างวีรกรรม หิ้วไม้ทีอันกับกระเป๋าหนึ่งใบไปประกาศศักดา . ว่าสถาปนิกไทยนี่หนา เก่งจริงเก่งจัง กันมามากต่อมาก เพราะเป็นการช่วยชาติ และที่สำคัญช่วยชีวิตตัวเอง ในสถาพที่บ้านเมืองถดถอย..อย่ามัวน้อยอก น้อยใจในโชคชะตา หวังรอท่าให้นายกคนใหม่มาโปรดอยู่......เลย..... สถาปนิกไทย....แม้ไปไม่ไกลอย่าง สถาปนิกมีชื่อเสียงของโลกดังเช่น..... FRANK LLOYD WRIGHT... LE CORBUSIER .....PHILIP JOHNSON.. และKENSO TANGE....ยังมีรุ่น..NORMAN FOSTER...RICHARD ROGER RICHARD MEIER...และ I.M. PEI.....แต่...... ท่านเหล่านี้ก็เป็น ดั่งปราชญ์ของสถาปนิก ให้ก้าวเดินตามหาฝัน แบบฉบับแห่งแรงฝันบันดาลใจ ให้มีจินตนาการ รุดหน้า ท้าทาย มิใช่แค่ลอกเลียนแบบเอามาวางไว้ ราวไร้สมองและสองมือ เพียงรู้จักการผสมผสาน ให้งานเหมาะกับวิถีไทย ยังไว้ซึ่งความภาคภูมิใจ ในผลงาน แม้ฝีมือเรายังล้าหลัง ห่างไกลลิบ จาก คำว่า GREAT ARCHITECT..โลก.....ก็ตามที..... อยากบอกว่าเมื่อเดิน..ไปอีกงานหนึ่ง ที่มีผลงานของดีไซน์เนอร์ ที่ออกแบบเฟอร์นิเจอร์และสินค้า ทำให้ดวงชื่นใจ อย่างที่สุด ที่เห็นงานหัตถกรรมไทย และการใช้วัสดุพื้นบ้าน เช่นไม้ไผ่ ผักตบชวา งานไม้ งานเซรามิค ไม้สัก นำมาดีไซน์เก๋ แสนเก๋ เป็นข้าวของเครื่องใช้ .....เยอะแยะมากมาย และที่ดวง...ประทับใจมาก คงเป็นเทียนที่หลอมลงในลูกมะพร้าวผ่าซีก..... เป็นเทียนที่คงหอมกาบมะพร้าว ยามที่ถูกจุด ดวงยังแนะนำให้ไปหาวัสดุที่เกาะพะงัน เพราะตอนนี้ราคามะพร้าวตกต่ำ ชาวสวนต้องปล่อยให้หล่นเกลื่อนไป ไม่มีปัญญาหาทางจำหน่ายระบายออก....... และที่ชอบที่สุดคือ การจัดบู้ธ ที่บางบู้ธใช้สีดำ แดง ทอง ของเอเชีย มาผสมผสานกับงานหัตถกรรมของเฟอร์นิเจอร์ ทำให้ดูดีมีมนต์ขลังแห่งอารยธรรมเอเชียของเรา.... ให้อารมณ์ ลุ่มลึก เร้นลับ มีเสน่ห์ น่าค้นหา ในความงามเรียบง่าย ถ่อมตัว ที่ดึงเอาธรรมชาติ มาผสานได้อย่างกลมกลืน ไปกับวิถีชีวิต... ที่ดูด้วยใจ ด้วยความรู้สึก ด้วยตา ก็รู้ว่าสไตล์นี้หนา มาจาก....เซน..แบบญี่ปุ่น ซึ่งลึกซึ้งถึงวิญญาน ให้โล่ง ว่าง สะอาด สงบ เรียบง่าย ไร้มายา..แห่งการปรุงแต่ง..... เน้นเพียงชีวีนี้หนาพึ่งพาธรรมชาติ ธรรมะ ธรรมดาๆคล้ายหลัก ธรรมคำสอนของเรา........ เช่นกันที่ไม่ให้วุ่นวาย ยึดมั่น ถือมั่น หนักกายหนักใจไปเปล่าๆ..... ดวง ชอบงานทุกชิ้นที่ใช้วัสดุพื้นบ้าน และออกแบบให้มีประโยชน์ใช้สอยเข้ากับยุคสมัย หากสวยแล้วไซร้ ไร้ประโยชน์ แค่วางโชว์ก็ดูไม่คุ้มค่า...ราคา..... ดวงแพ้ใจ..ไปกับงาน...แฮนเมด....มือทำ..ทำด้วยมือสอง เช่นตะกร้า ผ้าทอ .....และอีกหลายสิ่ง หลายอย่างที่ทำให้ใจงงงวย อยากได้ไว้มานั่งชื่นชม.. เป็นสมบัติของตัวเอง.... ที่รักนะรัก...เพราะใจมองเห็นค่าของงานที่ต้องอาศัยฝีมือ สมาธิ ความละเอียดอ่อน อดทน พรสวรรค์ที่จะแฝงฝันไว้ในงาน ให้ออกมาประณีต ละเอียดสวยงาม ....... มิใช่โขกออกมากับเครื่องจักร ที่ไม่นานนาทีก็มีเกลื่อน.... แต่มาวันนี้จะ ซื้ออะไร.... คนเราต้องคิดหน้าคิดหลัง แม้จะคลั่งไปกับความงาม ดวงมักจะถามตัวเองเสมอ ซื้อไปทำไมมี... ถ้าใช้ไม่คุ้มค่า เพราะคิดว่าการสะสม ทำให้บ้านหนัก และเราหนักใจไปด้วย ดวงอยากมีบ้านเรียบโล่ง โปร่งสบาย มีแค่เสื่อผืน หมอนใบ กับขอแค่ใจที่สว่าง สะอาด สงบ พบสุขก็เพียงพอแล้ว ดวงอยากจัดบ้านใหม่ ให้บ้านนี้มีแต่สีขาว สีเอิร์ทโทน ธรรมชาติเรียบง่าย มองสบายตาสบายใจ ไม่กังวล และค้นพบสัจจธรรมว่าคนเรานี้หนาอยู่ที่ไหน ก็ไม่สบายใจเท่ากับได้...ใกล้ชิดเคียงกายและใจ ไปกับธรรมชาติของ ดิน น้ำ ลม ไฟ ที่ให้ชีวิตเราก่อเกิดกำเนิดมา ท้าทายความผันแปรไม่แน่นอน...... และยังสอนเรา...ให้รู้จักหยุด รู้จักพอ ขอเพียงแค่ มาใช้โลกใบนี้ เป็นที่พักกายใจ ให้ใสเย็น ไม่มืดบอด รอเวลามิช้านาน คืนร่างลงสู่พสุธาลาจากไป อย่างนิรันดร์.... > http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=716 บ้านของเรา สวลี ผกาพันธ์ : : Key Bb บ้าน คือวิมานของเรา เราซื้อเราเช่า เราปลูกของเรา ตาม ใจ ย่อมเป็นสถานทิพย์วิมานพอหาได้ เป็นที่เกิด ที่ ตาย ที่เราสร้างเอาไว้คอยท่า บ้าน คือวิมานของ คน ถึงแม้ยากจน ก็ต้องดิ้นรน อย่าจนปัญญา หาบ้านสักหลัง ที่พอประทังชีวา เพื่อสนิทในนิทรา ให้ตื่นมามองโลกชื่นใจ บ้าน ฉัน มีเพลงฝันให้ฟัง มีเสียงระฆัง จากกังสดาลพริ้งไป มีสวนไม้ดอก ผลิบานก้านกอช่อใบ มีความรัก มีน้ำใจ มีให้อภัย มีกรุณา บ้าน คือวิมานของเรา ยามพบความเศร้า รีบกลับบ้านเรา จะเปรมปรีดา เพราะบ้านมีรัก น้ำใจอภัยกรุณา คอยเราอยู่ทุกเวลา ในชายคาเขตบ้านของเรา บ้าน ฉัน มีเพลงฝันให้ฟัง มีเสียงระฆัง จากกังสดาลพริ้งไป มีสวนไม้ดอก ผลิบานก้านกอช่อใบ มีความรัก มีน้ำใจ มีให้อภัย มีกรุณา บ้าน คือวิมานของเรา ยามพบความเศร้า รีบกลับบ้านเรา จะเปรมปรีดา เพราะบ้านมีรัก น้ำใจอภัยกรุณา คอยเราอยู่ทุกเวลา ในชายคาเขตบ้านของเรา...
พุด 23 ส.ค. 2546 10:00 น. - ID 38149 
3186
5
0
23 สิงหาคม 2546 11:55 น. - comment id 162250
=ช่างเขียนจริง..จริ๊งนะคะ พุดพัดชา อย่าลืมคนเก่งเรื่องเก้าอีก้ กะเรื่องโถส้วมด้วยตะ
23 สิงหาคม 2546 12:07 น. - comment id 162259
เดินได้เดินดีแห่งวิถีแห่งตัวตน ทางเดินไร้ผู้ฅน หรือตัวฉันนั้นเลือกเดิ เดินเดินเดินไป กับหัวใจเพียงหนึ่งดวง เดินไปเดินไป กับตัวเองและตัวตน
23 สิงหาคม 2546 13:01 น. - comment id 162268
หน้าส่วนตัว
สองมือที่ว่าล้วงกระเป๋าคุณพุดไม่ได้บอกผมเลยว่าได้ซื้อหาอะไรมาบ้างครับ
หรืองานนี้กระเป๋าแบนกลับมาหรือเปล่าครับ
23 สิงหาคม 2546 14:45 น. - comment id 162282
อ่าา ... สงสัยเป้นคนรักการเขียนมากเลยนะครับเนี่ย ... หูยยย สุดๆเลย ยอดเยี่ยมครับ ฮิฮิ
23 สิงหาคม 2546 15:38 น. - comment id 162300
แวะมาล้วงกระเป๋า เอ้ย มาอ่านจ้ะ
23 สิงหาคม 2546 17:31 น. - comment id 162320
ขอบคุณ.. ทุกท่านนะคะที่สองมือล้วงกระเป๋าสองเท้าพามาทรุดนั่งหน้าจอ..ตรงนี้ ตรงหน้า และมาทำให้หัวใจพุดพัดชาซาบซึ้ง..เป็นยิ่งนัก ทิ๊กกี้ ..เลิกจับคู่คนยัง..กามเทพยั้งศรไม่อยู่ยิงซะ กระจุยกระเจิงกระชากใจใครใครระเนระนาด..พลาดเป้า..ไม่เข้าถึงใจคนที่มีวิทยายุทธิ์ลือลั่นลั่นดาลปิดเสียก่อน..หน้าแล้วจ้า.. เสรีฝัน..independent พี่พุด อ่านงานน้องชิ้นล่าแล้วตาโตเท่าไข่ห่าน ด้วยความทึ่งค่ะ คนดี..สวยงามมากกกกจ๊ะ ชัยชนะ.. พุดพัดชา ได้กอกระจูดแห้งงามมากอใหญ่..รู้จักไหม..ที่ใช้สานเสื่อ ที่ขึ้นตามรึมบึงริมคลอง ที่คนมองข้าม แต่วันนี้กลับมางามเพราะนโยบายหนึ่งผลิตภัณท์หนึ่งตำบลไงคะ พุดพัดชาเอามาใส่โอ่งดินเผาใบใหญ่ประดับอยู่กลางบ้าน และพุดหาพวกตั๊กแตน แมลง ผึ้งผีเสื้อสานตัวน้อยตัวจ้อย..มาเกาะเกี่ยวไว้ บางค่ำคืนจะหรี่ตาดูและสมมุติว่าตัวเองแอบดูหมู่ผึ้งภมรอยู่รึมบึงทะเลน้อยค่ะ..ฝันสวยหวานมากค่ะและราคาถูกมากกับการลงทุนสร้างฉากฝันให้หอมงามในใจดวงนี้ที่คิดถึงบ้านและป่าพง..ดงดิบมากเลย และมีความสุขมากกับงามง่ายนี้ที่ สร้างด้วยใจดวงนวลละมุนนี้ค่ะ เมจิคเชี่ยน..พุดพัดชาไปอ่านงานทุกงานนะคะ แต่ไม่ได้คอมเม้นท์ สวยงามทุกบทเลยค่ะและซึ้งใจจัง ที่ตามมาให้กำลังใจนะ ไอซี่.. ดีใจที่ได้อ่านงานน้องอีกครานะ รักมาก
23 สิงหาคม 2546 20:39 น. - comment id 162345
พี่พุด แต่งเรื่องสั้น รวมเล่ม ได้แล้วนะค่ะ จะรอติดตามค่ะ
24 สิงหาคม 2546 00:47 น. - comment id 162444
งานแบบนี้น่าไปสัมผัสจังเลยค่ะ แต่จริง ๆ อ่านแล้วก็เหมือนได้ไปสัมผัสที่งานเลยนะค่ะ เพราะตัวผู้หญิงไร้เงาเองก็ชอบที่จะตกแต่งบ้านเหมือนกันนะค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
